Eşim tanıştığımızda 60 kiloydum 10 yıl sonra evlendiğimizde 73 aradan 5 yıl gecti ve artık 100 kiloyum. Calışıyordum cok calışıyordum gece 1 de 2 de işten geliyordum cunku cok yoğun bir işim vardı, sosyal Hayatım sıfırlanma noktasına gelmişti, butun gun bilgisayar başında rakamlarla uğraşıyodum. Tek eğlencem yemek yemekti, bari karnım tok olsun bari tatlı yiyim mutlu olayım diye duşunuyordum, cunku devamlı ofiste olmak oradan cıkamamak psikolojimi bozmaya başlamıştı.Bu duşunce yapısı beni 100 kiloya ulaştırdı. Cok ama cok yoruldum eşimin de ısrarıyla hic Aklımda olmayan bişey Yaptım ve işten istifa ettim 4 ay gecti ustunden benim de amacım işten ayrılıp kendime bakmak eski halime donmekti. Ama bi turlu başlayamadım, evimi duzenleyeyim, kitap okuyayım tv izleyeyim biraz stressiz yaşayayım dedim,ama hep Aklımda rahatsız oluyordum kilolardan.
Iki gun once en samimi arkadaşlarımızı Yemeğe davet ettik, eşimin kankası ve onun eşi, eşimin kankası başladı, eee napıyosun evde, nasıl geciriyorsun zamanını kalk spor yap ben olsam spor salonuna yazılırım, gunde 3 saat spor yap. Haklısın dedim ama spor salonuna yazılmayı duşunmuyorum evde Koşu bandı var, evde yapacam sporumu. Konu kapandı.
Cumartesi gunu evde oturuyorken eşim birden başladı, pardon bi şey sorucam sen ne zaman harekete gecmeyi duşunuyosun susuyorum susuyorum ama 150 kilo mu Olmayı bekliyosun, kac Yaşında giyinip susleneceksin, senin yuzunden cocuğumuz olmazsa ne olacak, yok evde Koşu bandı varmış bilmem ne koşsana o zaman, hic mi rahatsız olmuyosun, ben oluyorum artık... Abartmıyorum 3 saat bağırdı konuştu konuştu ağladım haklısın dedim ama susmadı. Cizdiğim cizelgeyi gosterdim program yapmıştım gunlere bolup spor diyet bu ne ya dedi, yazmakla olmaz bu işler. Benden utanıyomuş onu anladım.
Iyi bir Eş olmak icin hem ev hem işte başarılı olmak yetmiyormuş, guler yuzlu olmak sacını supurge etmek yetmiyormuş, dırdır etmeyen pozitif bir eş olmak yetmiyormuş onu anladım. Yuzum cok guzel herkes oyle der, ama o da yetmiyormuş.
Başlıyorum diyete spora boyum 1.70 kilom 100 hedefim 65, yıl sonuna kadar yeni baştan yaratıcam kendimi. Kalbim cok kırık ama cok.
Vazgecmeyeyim kendimi takip edeyim diye hergun yaptıklarımı yediklerimi buraya yazacağım. Başarıcam sadece kendim icin, onun icin değil kendi istediğim icin bel ağrılarımdan kurtulmak rahat hareket etmek icin.