Her anne babanın isteğidir kendine guvenen bir cocuk yetiştirmek .Hayata karşı daha guclu, zorluklarla kolayca baş edebilen , cabuk pes etmeyen , kendi ayakları uzerinde duran, her durumda kendi ihtiyaclarını karşılayabilecek guce sahip olabilecek bir birey olmasını arzu eder.

Bunun icin kendince elinden geleni yapan anne babalara bu surecte biraz yol gosterelim ..

Kendine guven duygusunun temeli bircok surecte olduğu gibi bebeklik doneminde atılır. Bir yaş surecine kadar anne babasından yeterli ilgi ve sevgiyi gormek , ilerleyen yaşlarda bu guzel duygunun devamının sağlanması cok onemlidir. Sevildiğini hissetmek kendini değerli ve onemli hissetmenin temelini oluşturur. Sevilme duygusu ile kendini guvende hisseden cocuğunuz guven kavramını bu donemde yaşayarak oğrenir kendi kanatları ile ucma zamanı geldiğinde de kendisi icin harekete gecebilecek becerilere sahip olur . Bu nedenle ozellikle cocuğunuzun sosyalleşmeye başladığı 3 yaş donemine kadar sevginiz cok daha onem kazanmaktadır.

Cocuğunuzun duygusal gelişim surecinde kendine guven duygusunun oluşması bebeklik ve sonrası donemlerde davranışsal kazanımlarla da ilgilidir. Buna birkac ornek vererek acıklarsam daha iyi algılayabilirsiniz.

Ornek 1 ; 6 ay itibari ile cocuklar katı gıda surecine başlar. Zamanla gelişimsel becerilerin eklenmesi ile kendi kaşığını kendi tutma, dokerek de olsa kaşığını ağzına kadar goturup “ben yedim” başarısını gostermesini isteriz. Oysa bircok anne bu donemle başlayan ve sonrasında da uzulerek devam ettiğini gozlemlediğimiz destekleme davranışlarına devam ediyor.

Kendi yemeğini yemeği başarabilen bir cocuk kendi kendisine yetebileceği icin kendine guven duygusunun temelini atmış olur. Cocuğum ac kalacak duygusu ile desteklediğiniz yemekler kilosunun korunmasına yardımcı olurken kendine guven duygusunun oluşmasının bir sure daha ertelemesine zemin hazırlar. Yani birini doğru yaptığınızı duşunurken diğerini yanlış yapıyor olabilirsiniz.

Ornek 2: Kendi yatağında yatmayı 4 yaşında olmasına rağmen başaramadığını izlediğimiz cok cocuk var. Bircok anne baba cocuklarının henuz cok buyumediğini, zaten buyuduğunde bunu kendiliğinden başarabileceğini ifade ediyor. Oysa cocuklar bebeklik doneminden itibaren kendi yatağında yalnız uyumayı başarabilir bir gelişimsel surectedir.

Başaramamasının nedeni; sizin , bu sureci başarabilmesi icin ona olması gerekeni henuz vermemiş olmanız ve onunla birlikte uyumaya devam ederek size daha bağımlı olmasına zemin hazırlamış olmaktır. Tek başına olamamak, coğunlukla annenin desteğine ihtiyac duymak kendine guven duygusunun oluşması icin buyuk engellerden biridir.

Ornek 3: Anaokullarında cok sık karşılaştığımız bir sahne... Cocuk okula annesi ile gelir. Kocaman bir opucukle vedalaşmadan once anne eğilerek cocuğun cantasını eline alır , ayakkabılarını değiştirir, montunu cıkarır ve “Hoşcakal canım..” der. Şimdi nerede hata yaptık ?

Sıkı ve bağcıklı olmayan bir ayakkabıyı , montu cıkarmayı eğer cocuğunuz 3 yaş civarındaysa zaten kendisi yapabilir. Cocuğun bu becerilerinin gelişmesi ve kendine guvenen bir cocuk olması icin onu kendi başına bırakmalısınız , once sadece uzaktan izlemeli , cok zorlandığı kısımlarda nasıl yapacağını ona oğretmeli sonra da yapamadıysa destekleyerek ilerlemelisiniz. Bir dahaki sefere kendisinin başarmasını yine beklemelisiniz. Hafif bir gulumseme ile “ Sen artık buyudun , bunları kendin yapabilirsin.” Diyerek onu cesaretlendirebilirsiniz. Bircok anaokulu oğretmeni de boyle yapıyor. Cocuklara sınıf icerisinde beceri kazanması icin başarabileceği duzeyde sorumluluklar veriyor. Sen artık bir bireysin mesajını gun boyunca vermeye calışıyor.

Bu orneklerle kendine guven duygusu olan cocuklar yetiştirmek icin bir bakış acısı kazanmış oldunuz. Nerede eksikleriniz varmış, gordunuz.

Kendine guvenen bir cocuk yetişkin desteğine gun icerisinde tabiî ki ihtiyac duyabilir. Cunku henuz bir cocuk. Ama başarabileceği de cok şey var. Kendi yemeğini yiyebilir, sıkı olmayan kıyafetlerini değiştirebilir, oyuncaklarını toplayabilir, size sofrayı kurmada yardımcı olabilir, siz yanında olmadan cevresindeki durumlarla baş edebilir,sık yokken veya uzaklaşmışken kaygı duymaz , sonucu başaramasa da caba gosterir, kendi yatağında uyuyabilir, arkadaşları ile sorunlarında cozumler uretebilir, merdivenlerden cıkabilir…

Onu hayata bir birey olarak yetiştirmek yaşam icin gerekli becerileri ona kazandırmakla olacaktır. Bu da oncelikle sizin goreviniz. 3 yaşla beraber oğretmenler sizinle bu gorevi paylaşıyor.

Onu hep cocuk olarak gormemek , sorumluluk vermek , cok fazla eleştirmemek , durmanız gereken yerde durmak, surekli desteklememek , henuz 2 yaşında bile olsa başarabileceği şeyler olduğunu ona hatırlatmak kendine guvenen bir birey olması icin bir adımdır.

Cocuğunuz icin mutlu bir aile ortamı sunmak ve ona bu konuda doğru model olmak da kendine guven duygusunun gelişmesi icin onemlidir. Cevresindeki kişilere guvenen cocuk kendine guvenmek icin gerekli motivasyonu sağlayacaktır.

Sağlıklı buyumeleri dileği ile…

Psikolog Eda Gokduman





[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]