Kazalar ve duşmeler buyumenin normal hatta genellikle zararsız yonudur. Bazen bu sıradan ve zararsız deneyimler cocukların travma yaşamasına neden olabilir.Cocuklar yetişkinlere onemsiz gelen olaylardan dolayı travmatize olabilirler.Cocuklar travmanın etkilerini ortebilirler.
Cocuğun yaşadığı kazayla sonuclanan bir olayda; ebeveynler once kendi tepkilerine dikkat etmelidir. Yaralı cocukla ilgili endişe ve korkunuzu kendi icinizde kabul edin.Derin bir nefes alın ve ve yavaşca bırakın,bedenizdeki hisleri duyumsayın.Kendinize toparlanma zamanı tanıyın.Kendinizi toparlayacak zamanı bulmanız bulmanız ve kazaya dair kendi endişenizi gidermeniz cocuğun ihtiyaclarına odaklanmanız yardımcı olur.Fazla duygusal olunması ve tepkilerin yoğunluğu cocuğu daha fazla korkutabilir.
Cocuğun hareketsiz ve sakin kalmasını sağlayın.Soz konusu yaralanma hareketlilik gerektiriyorsa cocuğu kucağınızda taşıyın.Uşuduğunu hissederseniz uzerini ortun.
Eğer şok ya da sersemleme işaretlerine rastlarsanız bunlar donuk bakışlar, cilt renginde solukluk, hızlı ya da sığ nefes alıp verme, titreme.on kaybı , başka bir yerdeymiş gibi hissetmeye rastlarsanız durum ozellikle onemlidir.Cocuğun davranışları aşırı derecede duygusal ya da fazlasıyla durgunsa dinlendirme son derece gereklidir.
Sakinliğinizi koruyarak cocuğun sakinleşmesine yardımcı olursunuz.Sarılmanız gerekiyorsa nazikce sarılabilirsiniz.Elinizi sırtının ortasına kalbinin arasına koyarak cocuğun doğal bedensel tepkilerini engellemeden ona destek ve guven verebilirsiniz.
Cocuğun afallamış goruntusu duzelmeye başladığında ozenli bir şekilde dikkatini duygularına yoneltin.Yumuşak bir sese tonuyla bedeninde ne hissediyorsun? diye sorun.O hissi bedeninin neresinde hissediyorsun? size bir cevap vermesini bekleyin.Size belli bir yer gosterirse orda ne hissediyorsun? diye sorabilirsiniz.Eğer belli bir duygudan bahsederse bunun yerini, buyukluğunu,bicimini,rengini, ağırlığını ve diğer ozelliklerini sorgulayın.Ardından cocuğu bulunduğunuz ana yoneltin . Orneğin şu an yaran nasıl?
Sorular arasında bir iki dakikalık sessiz kalma suresi bırakın.Kazayla ilgili tartışma yaratmayın.Bu donem boyunca cocuğun fizksel tepkilerini onaylayın.Cocuklar şoktan cıkarken genellikle genellikle ağlamaya ya da titremeye başlarlar.İcinizde bu doğal sureci sonlandırmak gibi bir istek uyanırsa bunu yapmayın.Stres kendi kendine bitene kadar devam etmeye ihtiyac duyar.Sizin goreviniz cocuğun ağlamanın ve titremenin normal sağlıklı tepkiler olduğunu bilmesini sağlamak.''Tamam herşey yolunda ,sadece seni korkutan şeyleri silkeleyip at gitsin'' demenizin cok faydası olacaktır.
Cocuğun doğuştan gelen icsel iyileşme yeteneğine guvenin.


[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]