Arkadaşlar buradan ilk soyleyeceğim ozellikle genc arkadaşlara sakın kopek almayın, eğer kopeğiniz varsa lutfen senede 1 kere kontrol ettirin. Benim guzel kızım 9 yaşındaydı ve hicbir şeyi yok gibiydi. Sabah oyun oynadığımız gunun akşamında epilepsi nobeti gibi nobet gecirdi. Veterinere goturduğumuzde mr cekildi, beyninde ve akciğerinde cok buyuk olacak şekilde kitleler vardı. Artık hicbir şekilde eskisi gibi olmayacaktı. Tedavisi de hastalık ilerlediği icin mumkun değildi. O yuzden ilaclarla hayatına devam edecekti, doktor 3 ay omur bicmişti ama Allah'tan umut kesilmez dedik ilaclara başladık. Gercekten ilaclar sayesinde eskisi gibi olmasa da durumu iyi gorunuyordu. 4 ay boyunca bu şekilde ilaclarla hayata tutundu ama 3 Nisandan itibaren daha kotu bir hal almaya başladı ve en son 5 Nisanda artık yerden kalkamaz hale geldi. Mecburen uyutma kararı aldık ailecek, gercekten hayatımın en zor anlarından bir tanesiydi belki de en zor anıydı. Kızımı 5 Nisan gunu kaybettik ve 4 ay kansere dayanabildi. Arkadaşlar dunyanın en zor duygusu, evladımı kaybettim ve hala inanamıyorum. Sanki evin icinde tuvalete cıkarmam icin beni bekliyormuş gibi hissediyorum. Ama icim cok rahat cunku bir kopeğin yaşayabileceği en guzel hayatı yaşadı. Gunde 3 kere dışarı cıktı. En az 2 saat arkadaşlarıyla oynadı gun icinde, denize yuzmeye gitti, ormanlara gitti. Her şeyi doya doya yaşadı. En guzel yemekleri yedi, mamaları yedi. Benim uzuntum onun yokluğu sadece, cok ozluyorum.

Dosya Ekleri WhatsApp Image 2022-04-05 at 21.31.17.jpeg 99,9 KB · Goruntuleme: 82