Anne baba olmak demek, kendinden once bir başka canlının varlığını, duygularını ve hayatını onemsemek demek. Cocuğunuza verdiğiniz onemle diğer her şey yer değiştirir.
Butun bu değişimler elbette bir gunde olmaz, zaman icinde adım adım siz ebeveyn olmanın getirdiği sorumlulukları ustlenir ve hayatınızın akışını yeni durumunuza gore yeniden duzenlemeyi oğrenirsiniz.
Gunumuzde ozellikle kadınların da iş hayatında yer almaları nedeniyle anne ile cocuk arasındaki ilişkide bazı sorunlar da baş gosterdi. Yoğun iş hayatı nedeniyle bazı anneler cocuklarıyla istedikleri kadar zaman geciremiyorlar, beraber oldukları zamanda ise yetersiz kaldıklarını duşunerek sucluluk duyuyorlar.
Zira, işten yorgun gelen anne babanın cocuğun ihtiyaclarına yeterince cevap verebilmesi, onunla kaliteli zaman gecirmesi beklenir. Bu ihtiyacları doyurulamayan cocuklarda hırcınlık, inat, ofke nobetleri gorulebilir. Zaman icinde farklı sorunlar hatta davranış bozuklukları ortaya cıkabilir ki bunların hepsi aslında karşılık verilmeyen ihtiyacların gostergesidir.
İş hayatının yoğunluğuna ek olarak bazı anne babaların zaman zaman seyahat etmelerini gerektiren calışma koşulları olabilir ya da cocuklarından bir sureliğine ayrılmak zorunda kalabilirler. Bu ayrılıklar eğer doğru planlama yapılmazsa ozellikle cocuklar acısından ciddi sıkıntılara yol acabilir. Anne babanın yokluğu bir anlamda evdeki duzenin bozulması anlamına gelir.
Ozellikle bir yaş altındaki cocuklarda devam duyguları henuz gelişmediğinden annesinin ne zaman doneceğini anlayamaz ve geri gelmeyeceğini zanneder.
Ozellikle birkac gunu aşan anne yokluğunda terk edilmiş olduğu hissine kapılabilir.
Anne etkisi cocuk uzerinde o kadar onemlidir ki, annenin manevi ya da maddi olarak yokluğundan kaynaklanan ‘Anne Sendromu’ ortaya cıkabilir. Cocuklar icin aile butunluğu, evde bir duzenin olması ve bu duzenin bozulmaması da tahminlerin otesinde onem taşır.
Sure ne olursa olsun anneden ayrı kaldığında cocuğun bu sure icinde bakıcı yerine aile buyukleriyle beraber olması tercih edilebilir.
Cocuklar buyukanne ve dedelerine duşkundurler. Ebeveynlerinin birkac gunluk yokluğu sırasında cocuğun butun ilgisi aile buyuklerine yoneleceği icin anne baba yokluğu o kadar sıkıntılı yaşanmayacaktır.
Ozellikle anneden ayrı kalmak cocuklar acısından onemli bir soruna donuşebilir.. Sağlıklı bir tutum oluşturulamazsa cocuklarda davranış bozuklukları, alt ıslatmalar, bebekliğe donuş, hatta kazanılmış becerilerde gerileme gorulebilir.
Butun bunların sebebinin zaman zaman ayrı kaldığı annesinin ilgisini cekmek, daha cok beraber olmak icin tekrar bebekleşmek olarak duşunulmelidir.
Birkac gunluk ayrılıklarda cok onemli sorunlar olmamakla beraber, uzun sureli ayrılmalarda cocuklarda kaygı bozuklukları gelişebilir, guvensizlikler oluşabilir.
Ote yandan kısa sureli ayrılıklarda bu durumu cocuklarına anlatabilen anne babalarda boyle olumsuz bir tabloyla karşılaşılmaz. Butun mesele annenin ayrılık oncesi ve sonrası genel tutumlarında yatar.
Yola cıkmadan once cocuğu bilgilendirmek yerine ona fark ettirmeden evden ayrılmak ya da cocuğun yanlış bir davranışında onu evden gitmekle tehdit etmek son derece olumsuz ebeveyn tutumlarıdır ve maalesef bu tip davranışlarda bulunan anne babalar hala var.
İstenmeyen durumlarda, orneğin anne baba ayrılıklarında ve cocuğun babaya verildiği durumlarda cocuğun mumkun olduğu kadar sık anneyle goruşmesine zemin hazırlanmalıdır. Bu cocuğun psikolojik sağlığı icin son derece onemlidir.
Annelik cok onemli bir sorumluluktur ve tum omur boyu surecek bir yolculuktur. Attığımız her adımın, yaptığımız her eylemin cocuklarımızın hayatında cok onemli izler bırakacağını unutmayalım!

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]