Odama girdim, kapıyı kapadım; ağlamaya başladım; O gun akşama kadar İslam'ın garipliğine, Muslumanların inhitÂtına ağladım, ağladım..."
​
Sebil-ur Reşad, Şimal Muslumanlarından Ataullah Bahaeddin​

Gorunmez aşina bir şehre olsun rehguzarında;
Ne gurbettir coken İslam'a İslamın diyarında?
Umar mıydın ki;mabedler, ibadetler yetim olsun?​

Ezanlar arkasında ağlasın bir nesl-i me'yusun?
Umar mıydın cemaat bekleyip durdukca minberler
Dikilmiş dort direk gorsun, serilmiş bir yığın mermer?
Umar mıydın: tavanlar yerde yatsın rahneden bîtap?
Eşiklerden yosun bitsin, orumcek bağlasın mihrap?
Umar mıydın: o taş taş devrilen, bunyan-ı marsûsun,
Şu viran kubbelerden boyle son feryadı dem tutsun!

İşit: on dort asırlık cihanın inhidamından,
Kopan ra'dın, ufuklar inliyor, hala devamından!
Civarın, manzaran, cevvin, muhitin, her yerin matem
Kulak ver: carpıyor bir matemin kalbinde bin alem!

Sen ey bicare dindaş, sanki bizden hayr umid ettin;
Nihayet, ye'se duştun, ağladın, ağlattın, inlettin.
Samimi yaşlardan coştu, ruhum, herc u merc oldu;
Fakat matem halas etmez cehennemler saran yurdu.
Cemaat intibah ister, uyanmaz gizli yaşlarla!
Calışmak... Başka yol yok, hem nasıl? Canlarla, başlarla...

Alınlar terlesin, derhal iner mev'ud olan rahmet
Nasıl hasir kalır "tevfiki hak ettim" diyen millet?
İlahi! Bir mueyyef, bir kerim el yok mu, tutsun da,
Cıkarsın Şark'ı zulmetten, gotursun fecr-i masuda...?

MEHMED AKİF ERSOY​