Resulullah efendimiz
(Sallallahu aleyhi ve sellem)

CenÂb-ı Hak, Resûlunu gonderdi
Kur’Ân-ı kerimi Ona indirdi.

İki cihanın da serveridir O,
Cenneti a’lÂnın rehberidir O.

Odur kÂinatın kÂmil insanı
Odur Hakkın bize yuce ihsÂnı.

Nûru ile aydınlandı kÂinat
Goruldu sayısız pek cok mucizÂt.

Harikalar verdi ona Yaradan
Temiz sular aktı parmaklarından.

Bir gece Kudus’e vardı Mekke’den
Bir Ânda gokleri Odur seyreden.

Onu tasdik eden yuce Kur’Ândır
Peygamberliğine kÂfi burhÂndır.

O teşrif edince değişti insan
Ona imÂn etti putlara tapan.

Kusursuz olarak yaratıldı O,
Hep guzelliklerle donatıldı O.

SÂdık idi, Ondan herkes emindi
Butun ataları birer mumindi.

Peygamber bilene edildi ihsÂn
Kole iken oldu ebedi sultÂn.

Her derde devÂdır, her rûha şifÂ
Gozlere surmedir, kalblere cilÂ.

Seyyid-ul-beşerdir, başlara tÂctır
Butun insan ve cin Ona muhtÂctır.

Butun dertlilerin dermÂnıdır O,
Aşkla yanan gonlun fermanıdır O.

Dunyada ne kadar deniz var ise
Mevl hepsini de murekkep etse,

Melek, ins ve cinne, verse kalemi
KÂğıt yapsa on sekiz bin Âlemi,

Yıllarca yazsalar, Onun medhini
Yine yapamazlar binde birini.

Vasfına olamaz kimse tercuman
O olmasa idi, olmazdı cihÂn.

YÂ Rabbi Habibinin hurmetine
Kavuştur bizleri şefÂatine.