Bilim insanları, bu teorilerini 3,7 milyar yıl once Mars ’ta yaşayan ve hidrojen tuketip metan ureten mikropları simule eden bir model aracılığıyla uretti. Soz konusu zaman diliminde Mars ’ın atmosferik koşulları, o gunun Dunya ’sı ile aynı idi.
Fakat Mars mikropları, Dunya ’daki mikroplardan farklı bir yol izledi:
Dunya ’daki antik mikrobiyal yaşam, bugunun canlıları icin gerekli olan koşulları hazırlamakta buyuk bir rol oynadı. Mikroplar, gelişmelerine yardımcı olacak bir ortam hazırladı. Fakat simulasyona gore Mars ’taki mikroplarda ise durum daha farklıydı: Henuz yolun başında kendi sonlarını hazırladılar.
Modele gore bu durumun nedeni, iki gezegenin gaz bileşimleri ve Guneş ’e olan uzaklıklarından kaynaklanıyor. Guneş ’e Dunya ’dan daha uzak olan Mars, yaşam icin uygun sıcaklıkların korunumunda karbondioksit ve hidrojen gibi ısı tutucu sera gazlarına bağımlıydı.
Mars ’taki antik mikroplar da guclu bir sera gazı olan hidrojeni tuketiyor, metan uretiyordu. Dolayısıyla mikroplar, yavaş yavaş gezegenin ısı hapseden battaniyesi olarak gorev yapan tabakayı tukettiler. En sonunda Mars o kadar soğuk hale geldi ki gelişmiş yaşam formları meydana gelemedi.
Mars yuzey sıcaklığı, tolere edilebilir olan 10 ila 20 santigrat dereceden -57 dereceye kadar duştuğunde mikroplar gezegenin derinlerine kacmaya başladı. Oyle ki mikroplar, yuz milyonlarca yıl icinde gezegen yuzeyinin 1 kilometre altına kadar inmişti.
Bilim insanlarının yeni teorisi şu anda kanıtsız durumda. NASA ’nın Curiosity uzay aracı, daha once Mars ’ta mikropların halen var olduğunun kanıtı olabilecek izlere rastlamıştı. Bununla birlikte Mars atmosferinde uydular tarafından metan gazına dair izler de bulunmuştu. Teorinin kanıtlanması icinse bu eski mikroplardan herhangi birinin hayatta kalıp kalmadığının oğrenilmesi gerekiyor.
Bilim insanlarına gore antik mikropların fosillerinin ya da yaşayan ornekleri, Mars ’ın duşuk-orta enlemlerdeki ovalarda bulunabilir.