Hayatta hicbir zaman hicbir şey icin gec değildir.

Mutsuz aşk sanıldığı kadar kotu bir şey değildir.Hayattaki en buyuk yanlış hayatı ertelemektir.

Hayatta hicbir şey ozel değildir.Herkes bir şeyler yaşar.Aynı duygular paylaşılır.Aldatma,reddedilme,sevgi,aşk,doğum,olum …Herkes her şeyin bir tek kendi başına geldiğini duşunur…Oysa farklı zamanlarda farklı yerlerde aynı şeyler yaşanmaktadır.

Mutsuz evlilikler…Yarım kalmış aşklar…Sonra bir gun yeniden başlama cabaları…Butun bunlar icin ilk once unutmak sozcuğunu oğrenmemiz gerekir..Yeniden başlangıc size zor gelse bile gecmişe sunger cekmek unutmak zorundayız.Hayat icinde hicbir şey bir oncekinde yaşananları bilmek anlamak zorunda değildir.Dinlemek asla….. Ailem beni cok iyi yetiştirdi.Bizden beklenen şeyleri yerine getirmek iyi yetiştirilmek oluyor.Hayatından şikayet etmeye başladınmı sende tuhaflık var demektir.
Her zaman iyi bir anne olmalıyım.Evimi duşunmeliyim.İyi bir eş olmalıyım.Ama ya benim isteklerim.

Biz kadınlar hayatımızdaki pek cok şeyi hakimiyet altında yaşıyoruz.Hep başkalarına gore.Başka insanların,toplumun kadınlığımız hakkındaki yargıları bizi esir alıyor.Her şeyi mukemmel yapmaya calışıyoruz.cunku zorundayız.Kendimiz icin bir şeyler yapmak bizi utanca sucluluk duygularına taşıyor.

Ama bizim ilk cozmemiz gereken ‘iyi olmak’yerine kendimizi iyi hissedebilmeyi sağlamaktır.İyi olma cabamız kendi varlığımıza acı ve rahatsızlık vermektedir aslında.Hayatımıza bir cok anlamsız kurallar getirilmiştir.Daima hanımefendi olmalıyız.Daima ozverili olmalıyız.İlişkilerde her zaman alttan alan, yapıcı olan kadın olmalıdır.Kadınlar aldatıldıkları anda ilk sarfettikleri soz ‘ona karşı hep anlayışlı oldum.sesimi yukseltmedim,hep ozel gunlerini hatırladım,ağladığım zaman bile ofkemi yatıştırdım,bana ayırabildiğin zamanların dışında senden hicbir şey istemedim,otoritene asla karşı koymadım’olur.

İnanın bana ben hicbir erkeği suclamıyorum,cunku biz kadınlar kendi kendimize butun bunlara sebeb oluyoruz.Cunku hayatımızı bir tek kişiye odaklıyoruz.O olmazsa olmaz gibi davranıyoruz.Kendimizden uzaklaşıyoruz.Biz kendimizi sevmezsek birilerinin bizi sevmesini nasıl bekleyebiliriz.

Oysa hayatımıza yon versek ve iyi olmayı birazda erkeklere bıraksak nasıl olur acaba?Annelerimizin Hanımefendi ol sozunu koysak bir kenara…

Tum gun evde onun icin hizmet etmek yerine kendi zevkimiz icin bir şeyler yapsak..Evliliğimizi onların yonetmesine izin vermesek..
Emin olun kendinizi cok daha canlı hissedeceksiniz.Varlığınızı farkına varacaksınız.Kendinize sahip cıkacaksınız.
Ve goruceksinizki onlar iyi olmak icin caba harcıyacak.


Duş kırıklıklarından sonra mutlaka kendimizi yenilemek zorundayız.Kendimize nefes almak icin kısa bir zaman tanımalı,yaşadığımız ilişkilerde karşı tarafın değil bizim yanlışlarımızı duşunmeliyiz.yaşamdan hicbir zaman korkmayalım.Yaşam o kadar uzundur ki…Kullanmasını bildiğimiz surece…Hayatımızda her zaman yeni bir gun olcaktır.Yeni oduller verecektir bize….
30,40,50,70….Hayatta her yaş o kadar guzel ki..

kendimize en doğru insanı bulana kadar her ciceğe konabiliriz.Bu zaman yitirmek değildir.Yada uzulmek icin yeni bir neden…Bu hayattan zevk almaktır..Yaşamda her şeyin iki yuzu vardır.

Gelecekten hicbir zaman korkmayalım.Yeniden başlamaktan….Hayattta her zaman kotu şeyler olabilir.Ama bu yaşamı zehir etmek icin bir neden değildir.Savaşmak gerekir.Aşk ve sevgiyle ilgili her şey icin yorulmak gerekir.Ve inanın buna değer.

Kotu deneyimler her şeyin sonu olmamalı.Ne yapabildiğimizi gosterelim.Yaşamın bize sunduğu her şeyi keşfedelim.Butun duyguları yaşayalım.Hayatla eğlenelim,kendimizle eğlenelim.

Hayatı ertelemeyelim….
__________________