Merhabalar;
Ben 20 yaşındayım.Benim sorunum ailemle yada cevremdeki insanlarla kotu bir konuşma yapmam gerektiği zaman aşırı geriliyorum kalp atışlarım hızlanıyor o konuşmadan kacmak istiyorum surekli eleştiri alacağım korkusu olduğunu anladım ben bunun.Hani yaptığım işten surekli eleştirilecek ters tepki gorecek azarlanacakmışım gibi hissediyorum kendime telkinde bulunmama rağmen sakinleşemiyorum elim ayağım titriyor kalbimin ne kadar hızlı attığını duyuyorum.Bu sebepten dolayı sorunlarımı cozmektense beni aşırı rahatsız eden durumlar karşısında konuşamadığım icin sessiz kalmak durumunda kalıyorum.Boyle bir durumda kalıncada uyku bile uyutmayacak derecede bir ic sıkıntım oluyor.O kişiyle iyi bir knu hakkında konuşmayı istemeyi bırakın selam dahi verip almak istemiyor ondan tiksiniyorum hemen cevremden uzaklaşmasını istiyorum ben konuşmadan kendi gitsin benimle muhattap olmasın diye dua ediyorum resmen.yaklaşık olarak 1 yıldır bu durumun farkındayım okurken felsefe hocama bu konuyu danışmıştım oda yaşım gereği karakter catışması yaşadığımı ve kendi yanlışlarımı kendime itiraf ederek kendi karakterimin bilincinde olmamı istedi benden.2 hafta kadar vaktimi aldı.bir konuşma esnasında kurduğum cumleden karşımdaki insanı nasıl o cumleden değerlendiriyorsam oyle değerlendirdim bu ilk başta cok ama cok zor oldu aslında sahip olmak istemediğim bir kişiliğe sahip olduğumu anladım hareketlerimi duzeltme yoluna gittim daha sonra bu mevzuyu unutmuşum.yaklaşık 2 haftadır tekrar oluyor.bu bir panik atak mıdır? buna nasıl KALICI bir cozum bulabilirim.Yaşım gereği sağlıkı bir karakterim olabilmesi icin psikoloğa gitmelimiyim?Bu sorunu kendim cozemezmiyim?