Merhaba kızlar, universite son sınıfta ailemden uzakta okuyorum. Ailemle anlaşamıyorum babam şeker hastası olduğu icin aniden sinirleniyor ve son sinirlendiğinde ağır hakaretler ederek evden kovdu, annem ise ayrı psikolojik sorunları ve takıntıları olan bir insan.Ben ise onlarla beraber yaşarsam akıl sağlığımı kaybedeceğimden korktuğum icin ayrı bir şehre attım kendimi şimdi ise universite son sınıftayım.Mezun olduğumda babam maddi olarak kendi ayaklarım ustunde durmamı istiyor bu yuzden beni iş bulup hemen calışmam konusunda sıkıştırıyor.Cevremde hic arkadaşım kalmadı cunku olumsuzluğumu onlara yansıtıyorum beni huysuz ve negatif biri olarak goruyorlar ben de artık cevremdeki insanlara rahatsızlık vermek istemediğim icin onlardan uzaklaştım.2 yıllık sevgilim ise bu yılın sonunda ailesiyle yurt dışına taşınacak ve Turkiye'de yalnız kalacağım.
Maddi bakımdan elim kolum bağlı, işsizlik sorunu var malum, cevremde de kimse kalmayınca 1 yıldır durmadan ağlama krizlerine giren, eski haptığı hicbirşeyden zevk almayan, en iyi arkadaşlarıyla bile konuşmayan, icine kapanık birine donuştum. Tabiki benden cok daha kotu durumda olan insanlar vardır yine halime şukretmem lazım ama şu anki durumum psikolojik bir rahatsızlık biliyorum.Devlet hastanesinde doktora gittiğimde daha once antidepresan yazıp gondermişti universite sınavına hazırlandığım donemde o yuzden tekrar doktora gitmek istemedim ilac kullanmak istemediğim icin.
Bu arada asıl korktuğum şey bunun panik atak olma olasılığı, odamdan dışarı cıkmak istemiyorum, insanların yuzlerine bakamıyorum konuşurken başımı başka yone ceviriyorum, sanki herkesin arkamdan konuştuğunu duşunuyorum, hem yalnız kalmak istiyorum hem de yalnız olduğum zaman ağlama krizlerine girdiğim icin erkek arkadaşımı yanımda istiyorum o da bu durumu farketti hic arkadaşın yok herkesi kendinden uzaklaştırdın korkuyorum senin icin diyor.Gercekten sevgilimin arkadaşlığına bağımlı oldum, 2 gun gormesem daralıyorum bunalıma giriyorum ve o yurt dışına gidince ne yapacağım bilemiyorum.
Arkadaşlar bana onerebileceğiniz İstanbul da devlet hastahanesinde iyi bir doktor var mı?Yada daha once boyle birşey yaşayan oldu mu fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim gercekten bu durumu yaşayan tek benmişim gibi hissediyorum..