Evliliğim 3 seneye yaklaşıyor ve ben bu sure boyunca beni yıpratan, uzen, butun karakterimi değiştiren o illeti vajinismusu yenmeyi başardım. Cok zor oldu ama. Cunku bu sure zarfınca hep sona yaklaşmışken beni yıpratan sorunlarla karşılaştım ve tedavi aşamasında hep en başa dondum.Her defasında başa donmekse bende umitsizlik duygusu ; bundan sonra olacaklar icin de hep kotu şeyle karşılaşabilirim duygusunu aşıladı. Ve oylede oldu ya :-( Sorunumuz kalmadı bende normal bir evlilik yaşayacağım.3 sene boşa gecti ama telafi edeceğim derken yine bir sorun cıktı karşımıza. Bu beni yine cok yıprattı. Tekrar en başa dondum. Evlendim ama evliliğim boşa geciyor diye duşundukce keşke evlenmeseydim diyorum. Ben evlendiğimiz ilk gece kocamla cok buyuk bir tartışma yaşadım. Bunu unutamadığım icin gerginlikle birlikte bende vajinismus sorunu baş gosterdi. Vajinismusu yenince bu yaşadığım sorunuda unutmuştum. Ama şuan eskisine dondum hatta daha beter oldum :-( Unutamıyorum. Gecmişte yaşadıklarımı duşunup duruyorum. Eşimden Allah razı olsun bana her zaman destek oldu oluyorda ama ben onu suclamaktan ona kızmaktan kendimi alamıyorum ve ondan soğumaya başladım. Acaba başkasıyla evlenseydim nasıl olurdu duşuncesi geliyor aklıma. Sonra eşimi aldattığımı duşunerek kendimi cezalandırıyorum. Ne yapabilirim Bu duşuncelerden nasıl kurtulabilirim. Dayanamıyorum artık evden dışarı cıkmıyorum kimseyle konuşmuyorum. Hayallerim gitti bundan sonrada olmayacak cunku hep mutluluğa yaklaştıkca bir sorun cıktı karşıma yine cıkacak diye korkuyorum. Unutmak istiyorum hafızamı silmek istiyorum. İnanamayacaksınız ama her şeyi gunu gunune saati saatine hatırlıyorum. Bu gun şu olmuştu deyip uzuluyorum. Ne yapmalıyım. Kimden destek almalıyım? Edirnede bana yardımcı olabilecek bir psikolog var mı?