Kelimeler yetersiz duygular anlamsız belli bir sure sonra neyi duşunup ağladığımı niye ağladığımı dahi hatırlayamıyorum hafıza kayıplarına uğruyorum kiminle neden tartıştımı ne yaptımı hatırlayamaz haldeyim kendimi kaplı bir kutu haline getirdim farkında olmadan
geceler yoldaşım gunduzler ise cilem oldu zamanı sadece tuketmek icin amacsızca harcıyorum akıntıya kurek cekmekten faz gectim desemde bunun yanında toparlanıp bişeyler yapmam gerektiğininde farkındayım... cok sıktım sanırım ana problem aile daha doğrusu annem
biz hicbir zaman anne kız olamadık hemde hic duşmanı gibi oldum onun evde surekli bir bağırış cağırış icindeyiz onceden babam vardı dengeyi sağlıyordu ama şimdi yok sorumsuzun tekiydi zaten neyse annem demeye dahi dilim varmayan kadın ağza alınmıcak o kadar kotu laflar ediyor ki buraya yazmaya dahi utanıyorum kızlar bugun bayram mağlumunuz tabi benim icin fark yok artık ama uzulmeden dahi edemiyorum srılıp sıcak bir şekilde sohbet emek varken kavga gene razil olduk daha doğrusu annem anlatıyor bişeyleri toplamak yerine tartışmalardan rezilliklerden yoruldum kaldıramıyorum laflarını insanın gururuna dokunuyor sanki uvey annemmiş gibi kadın ya bana şu zor anlarımda bir kere destek olup kollarını acmasını isterdim ama yapmak bi kenara dursun peşkeş cekiyor laflarıyla neyse kızlar durum bu annemle artık başa cıkamaz hale geldim yanlızlık cok zor başını yaslıcak biri olmayınca hele napıcamı bilemiyorum elim kolum bağlı cağresizlik ne acı ne kotu
