evet derdim tam olarak bu maalesef cocukluk aşkımı unutamadam kendisi ile hic bir şey yaşamadım fakat ona olan hislerim sevgim dinmedi bir turlu .
akraba idik aynı mahallede buyuduk sanırım 12-13 yaşımda iken ona tutuldum sonra cocukluktur deyip baskılamaya calıştım hep.
onu gorunce utancımdan kıpkırmızı olur konuşamazdım oyle ki selam bile veremezdim
aradan 7 yıl gecince kuzenine anlatmıştım ona soylememesi şartı ile ama o gidip soylemişti o duyunca ben daha cok utandım daha cok cektim kendimi geriye ilk adımı o atsın istiyordum o ise hic bir şey soylemeden beni seven 30 yaşıma kadar beni bekler demiş bir yakınıma bende kendi kendime gelin guvay olmayı sevmediğimden daha sonraları gelen taliplerimi değerlendirdim evlendim bir oğlum var yaklaşık iki yaşında .
kendisi de benden 5 yıl sonra evlendi ancak şimdi evli ve eşi doğum yapacak .
bu insan la hic bir şekilde konuşup goruşmedim evlendiğimden beri ama icimdeki yangın sonmuyor soğumuyor neden boyle kızlar varmı benim gibi olan aranızda
uzuluyorum sokup atmak istiyorum aklımdan cıksın gitsn istiyorum ne yapsam olmuyor geceleri daha cok takılıyor kafama butun gecmişi aklıma geliyır .
kendisi ile aramızda flort sevgili tarzı hic birşey olmadı platonik aşkım dı hatta asla asla bu konuda hakkında bile konuşmadık ama tabi yıllarca onu sevdiğimi biliyordu icimdeki bu yangın nasıl soner bacılar nasıl unutulur varmı bilen ???