Edit:
Durumum iyi değil arkadaşlar, şunu şunu yaptım moralim duzeldi diye tavsiyeleriniz olursa onları yazar mısınız? Bu konuyla alakalı ya da alakasız.. Kotu şeylerden konuşunca da iyice kotu oldum..
Teşekkur ederim.

Merhaba arkadaşlar, konu cok uzun ama anlatmaya calışıcam, kardeşim somestr icin yaşadığımız şehre gelecek başka şehirlerde yaşıyoruz. Annem babamla ayrı evlerde yaşıyoruz şu an, onceden birlikteydik. Annem bana karşı uvey gibi, bana karşı ağzından iyi bir laf cıkmaz. Hep kotu soz ya da eleştiri.. Hep kus oluruz.. Kardeşimle de kuzu sarması gibiler.. Sanki annem butun kotu duygularını bana karşı yansıtır bende yaşar, butun iyi duygularını da kardeşime yansıtır onda yaşar.. Bunda artık duzeltecek bir şey yok. Ben 37 yaşındayım o gelmiş 55 yaşına bu saatten sonra duzelmez, duzelse de bi şey ifade etmez ben bunca yıldır bu sıkıntıyı yaşadıktan sonra. Kardeşim evli, başka şehre evlendi.. Evlenmeden once kardeşimle annem gulmeler, kahkalalar her gun ayrı bir yere gitmeler.. Ben de hep dışlanan istenmeyen.. Bu durumdan kardeşim evlenince bir an olsun kurtuldum. Uzaktalar ayda yılda bir geliyorlar.. Ailemle aynı evdeyken yine bize kalmaya geliyorlardı.. Her geleceklerinde geldiklerinde ben 1 hafta 10 gun yine bişeylere uzuluyorum.. Ona karşı boyle iyi de niye bana karşı boyle kotu.. Uvey gibi.. Diye.. Ben sanki onemsemiyormuşum gibi oslam da uzuluyorum.. Her geldiklerinde ben uzulmuş oluyorum.. Şimdi ailemle ayrı evdeyiz.. Yine onlar annemlerde gulmeler kahkalalar, yemekler icmekler.. Ben de burada yalnız.. Annemin yuzunu bile gormek istemiyorum o da ayrı bir konu.. Gitmek de istemiyorum.. Bir psikologa gidip bunu anlatsaan ne değişecek ki? O gelip benim hayatıma elinde sihirli değnekle değiştirecek mi?
Kardeşim her geleceğinde boyle oluyorum.. Onunla iyiler de niye bana karşı boyle kotu diye.. Olayları anlatmam cok uzun surer.. Ama cevremde de vefat eden teyzem verdı mesela ona anlatmıştım bu olayı.. O da bana yangına korukle gitmek gibi olmasın ama gercekten boyle boyle diye bana destek vermişti..