fikirlerinize ihtiuacim var, cunki caresiz kaldim. Kimseye bishey soyleyemiyorum.

Eshim 30 yashinda, ama hala cocuk gibi. Her sheyi annesine soyluyor, onun fikrini almadan hic birshey yapamiyor. Kayinvalidem evlatlarina ashiri bagli birisi, ve her firsatda kendisini onlari en cok sevdigi kishi oldugunu gortermeye calisan sheyler yapiyor, hic bi zaman eshime “yok” soylemez. Sinava bile annesi ile calisiyor, sipora gidiyor, hocasi da var ama nasil kas cikaricagini bile annesine soruyor, ishinde ne sorun oluyorsa anne ne yapiyim diyo. Annesi de sade bi ogretmen. Bunlara zaten aliskindim, onemsemiyordum, ama son 1 haftada shoka girdim ve patladim. Cinsel ilishkide sorunumuz var, erken bosalma ve orgazm olamama gibi, ve ben bunlari annesine soyledigini, ondan shu sorunlari nasil coze bilecegini sordugunu oyreniyorum. O da utanmada “ oglum bunu bana neden diyorsun?! bu seninle eshinin ikiniz arasinda doktora gidip cozeceginiz problem” demek yerine ogluna klitoris mlitoris diye makalalar gondermish. Artik eshime erkek gibi digil, cocuk gibi bakiyorum, ve ilishkiye girmek bile istemiyorum ki gidib hesabini annesine verir diye.
Sizce bu normalmi? Ya banami anormal geliyo? Ne yapicagimi, kime nasil davranicagimi bilemiyorum artik.