Arkadaşlar merhaba,
Kucukluğumde babannem halalarım amcam gibi yakınlarım tarafından fakiriz diye cok dışlandık. Aynı bahce icerisinde yaşadığımız babanneme gelirlerdi misafir olarak ve biz minnacıkken bizi tanımazdan gelirler lux eşyalarıyla hava atar giderlerdi.. ondanmı kalma bilemiyorum ama, yoğun ve bazen hezeyana varan bir sevilmezlik dışlanmışlık hissim var.Adaletsizliği sevmeyen ve yalakalık yapamayan biriyim. Ve hangi ortamda olsam mutlaka sebepsiz yere bir dışlanmışlık yaşıyorum.Anlamadığım şey ise şu; neden hic uc bir davranışım yokken dahi dışlanıyor ve sevilmiyorum?Kibar temiz guler yuzlu biriyim oysa.. ya da neden bunu bu kadar onemsiyorum? Yani bu his oylesine buyuk ve bende etkisi cok ki dunyadan bir an evvel ayrılmayı istiyorum.Cunki bu hislerle iş hayatında tutunmak cok zor gercekten..Sizlerin yapısı nasıl bu konuda? kendinizi dışlanmış ya da değersiz hissedermisiniz ya da bunu ne derece onemsersiniz?