Merhaba sevgili KK uyeleri, oncelikle hepinize guzel bir hafta diliyorum.

Burada konu acan herkes gibi benim de bir derdim var. Zaman ayırıp okur kısacık bir yorum bile yapsanız bana iyi gelecektir.

Ulkemizin durumu malum, işsizlik hat safada. Bende yeni bir iş buldum diye sevinirken 4. işimden de gecen gun ayrılmak zorunda kaldım. 28 yaşındayım bu vakte kadar hep sorumlu verilen gorevi cok ciddiye alarak başarılı okul donemini atlatıp hevesle işe başlayıp sonunu bir turlu goremeyenlerdenim. Depresyona girip kendimi harap etmektense surekli duşunup care ararım, coğu kotu olayda iyi taraf yakalamaya calışıyorum buna mecburum aileme hayal kırıklığı da yaşatmak istemiyorum işten ayrıldığımı da soyleyemedim henuz acil iş arayışına başladım. Bu işi gelirken de kira odediğim konaklama yerinde 3 hafta surem var bu sure zarfına tum araştırmalarımı yapıp sonucuna gore aileme acıklayacağım.

Belki benim de hayat sınavım da boyledir ama devamlı memleketimden kopup başka yerlerde duzen kurmaya calışarak yıllarımı geciriyorum, iş vakitlerinde cok zor zamanlar gecirdim durustlukten, iyi niyetten vazgecmedim fakat insanlar o kadar cıkarcı yaklaşıyor ki bu niyetimi somurduler ve artık daha uzak durmaya kendimi daha cok geliştirip tek başıma nasıl yetinebilirim diye duşunmekteyim. Şuan ki ihtiyacım kendime bir iş duzeni kurmak. Vakti zamanında ailem borclara girerek okuttu durdu. Mesleğimi kolay icra edeceğimi duşundum fakat Turkiye'nin kriz doneminde mezun olunca asgari ucreti bile verirken naz yapan insanlarla karşılaştım. Bu arada da akrabalar arasında okudum da işe yaramadı evlenip yuva kur onerisi var surekli gorucu oneriyorlar bana ve aileme, bir turlu onlara kanıtlayamadım işten sonra evlilik duşuneceğimi...

Mesleğimin yurtdışında değeri daha cok fakat yuksek duzeyde yabancı dil olmazsa işim zormuş. Ayrıca ailemde yurt dışına gondermek istemiyor ilk etapta. Ama benim aklımda Turkiye'de korelmemek icin surekli yurt dışında kendimi kurtarıp birikim yapabilir miyim sorusu var.

Aranızda yurt dışı deneyimi yaşayan, akrabası eşi dostu olan, calışma koşullarını bilen kişiler var mı?

Veya bu surecim icin kendi adıma ne yapmam gerektiğini soyleyecek aynı durumu yaşamış birileri var mıdır?

Sorularınız olursa cevaplarım şuan aklım o kadar dolu ki eksik kaba şekilde anlattım. Eski konularımdan da benim nasıl sureclerde buyuduğumu, neler yaşadığımı anlayabilirsiniz. Bazen insanın beyni durur bir şey yapamaz o durumdayım.

Yorumlarınızı bekliyorum.