Ben buyuk gelinim ve eltim daha yeni evlendi... Şu an anlamsız bir kıyaslama ve kıskanma halindeyim ve bunu aşmak istiyorum.... Ben biraz bilincsiz bir şekilde evliliğe hazırladım ve yardımcı olan kimse yoktu... O daha destekli ve başarılı bir evlilik hazırlığı yaptı... Kendi eksik ve huzunlerimi ona mal ediyorum ve bu yanlış... Diğer yandan benim artılarım da vardı.... Ona karşı alınan eşya hediyelikler Vs. Daha değer verir şekilde idi bir yakınlık ve soz olur kaygısı ile Benim ailemden sakınılan şeyler onun ailesine yapıldı... Oysa benim ailem daha cok ikramda bulunmuş idi...Kendi ailemi enayi yerine koyulmuş gibi hissediyorum.... Buna kızsam bile kızılacak kişi eltim değil.... Eşi ile yeni evli muhabbet ve heyecanı gorunce kendi evliliğimi eskimiş hissettim... Oysa biz evliliğin farklı boyut ve tatlarını yaşıyoruz oysa... Cocuksuz olmasının serbestliğini susunu kıskanıyorum.. Ama cocuk gibi bir nimet her şeye değer aslında... Kayınvalidem başta hic sevmedi beni hep eksik gordu cok katı idi cok yıprandım... Şimdi kabullenmiş ve yumuşamış halinin rahatlığını yaşıyor eltim... benim mucadele ettiğim şeyler yaşadığım sıkıntılar bana dayatılan şeyler yok ona... Ama benimde kazanılmış bir saydım edinilmiş bir yerim var... Hem bilemem ki onun da başka sıkıntıları vardır... Onun musrif halleri bozdurduğu bileziği ile detaylandırdığı suslu evi var... Benimse birikimlerim.... Ama bu benim tercihim Istediğim an birikimi suslu ev ile Takas edebilirim..... yani işin ozu... KISKANIYORUM... cok anlamsız sacma dediğim şeyleri antitezlerini bile bile kıskanıyorum.. Bu ruh halini kendime yakıştıramıyorum.... Bir şeyler ispatlama isteği var icimde surekli kendi kendimi kuruyorum... bunu aşmak istiyorum bana yardımcı olabilir misiniz... Şimdiden bunları itiraf etmek iyi geldi... Okuduğunuz icin teşekkur ederim