Iyi gunler hanımlar... Benim derdim eşimin gecmişini kabullenemiyorum. Cok dar kafalı biri olduğumdan değil ama belli başlı kriterlerim vardı coğu insan gibi. Ve eşim bu konuları kabul etmeyeceğimi bildiği icin hep yalan soylemiş. Yavaş yavaş itiraf ediyor, ben de bilmiyorum şeytan mı durtuyor nedir icime şuphe duştukce tek oğrenme yolum maalesef eşimin ağzı olduğu icin biraz oyunlar oynadım cunku icim icimi kemiriyor biraz da yuksek hissiyatım var...
Evleneceğim kişinin biraz kendim gibi olmasını istemiştim en onemlisi ise bebek konusunda. Eşim biz nişanliyken, daha once bir bebek muhabbeti olduğunu kacırmışti ağzından, ben ayrılmak istemiştim cunku kabullenemeyecegimi biliyordum bir omur icime oturur. Daha sonra savunma olarak zaten benden olduğu bile belli değildi, kız benimle birlikte olmak icin yalan soylemiş olabilir, o zamanlar doktor bana cocuğun olmaz falan demişti. Ben cok bozulmuştum tabi. Bu kadar uzulme, sanki planlı cok isteyerek olmuş bişey olsa haklısın VS demişti, deyim yerindeyse yedim.
Meğerse gayet boyle bir durummus, hatta duşuk yapınca eşim gayet ağlamış cocuğumu kaybettim diye. Tabi bunlar icin onu suclayamam ama icim kaldırmıyor... Sanırım bosanacagim ben bunu bir omur kabullenemem, en baştan da boyleydim. Belki evlenmeden once soylese kabullenebilirdim. Konu kapanirdi ama durmadan neden yalan soyledin başka ne soyledin diye sorup duruyorum... Normalde bu hafta ailemin yanına gidiyordum Bayadır gormedim, belki geri donmeyegim o da az cok farkında.
Cok seviyorum, icimden buyuk bir parca bırakacağım belki de bu hayal kırıklığına. Nasıl oğrendim konuları da işte kendime Facebook tan sahte hesap atıp başkası ağzından sana yalan soyledi boyle boyle oldu diye mesaj atıp gosterdim denemek icin, yalan diyemedi dokuldu. Gecmişini değiştiremezsin biliyorum dedim, keşke en azından baştan yalan soylemeseydin de boyle olmasaydı dedim.. Pişman mısın benle evlendiğine dedi evet ve her gun daha da olacagim, sana guvenemiyorum artık dedim. Beni uzmek icin boyle soyluyorsun vs dedi hissettiğimi soyluyorum dedim. En son dun konuştuk daha da konuşmadık... İcimi dokmek icindi aslında bu konu, teşekkurler okuyanlara...
Not: Ben de hamileyim belki de bu yuzden bu konu bana iyice batmaya başladı... Benim ilk sevincim ama onun değil diye.. Lutfen kırıcı yorumlar yapmayın hanımlar. Doğruları hamilelikten sonra oğrendim