Herkese merhaba, pazartesilere gıcık olan tum KK sakinlerine selam olsun.

Yanlış anlaşılmasın tabi; pazartesileri seven, alarmın ilk sesiyle yataktan kalkan mutlu ve huzurlu azınlığa da selam olsun. Bi zamanlar ben de sizden biriydim. Gel gor ki şu sıralar ne siz beni anlayabilirsiniz, ne de ben sizi.

Zira siz huzurla deliksiz uyuyup sabah işyerinize bi guneş gibi dogarken ben ruyalarımda bile mesai yapıp sabah kafeini damardan almak suretiyle anca ayılıyorum.

Neyse ne diyoduk, pazartesi sendromu dedigimiz sevimsiz ruh hali bende oyle bi boyuta geldi ki son zamanlarda, etkileri daha pazar ogleden sonradan itibaren başlıyor.

Cumartesileri gununu gun eden ben, pazar gunu yapılan planlara " hmmm yarın da iş var ama" diye burun kıvırır oldum. Hicbi sey yapmak gelmiyo icimden.

Bataryası eskidiği icin her an kapanabilir diye surekli şarj cihazına bağlı tutulan laptop gibi pazartesiye enerji toplıcam diye kendimi uclu koltuga ve netflixe bağlayıp butun gun oyle kalıyorum resmen.

Sonra ruyalarımda mesai yapıyorum demiş miydim? Mesai normal sartlarda pazartesi sabah saat 9'da baslıyo. Ama benim mesaim pazar gecesi kafamı yastıga koydugum an baslıyo, sabaha kadar aralıklarla devam ediyo. "Dur uyumadan yarın ne yapacagımı kafamda bi planlayayım?" "Gecen haftadan bitmeyen isleri nereye sıkıstırsam?" "Şu işin sonucunu deftere not almış mıydım?" derken uyku falan kalmıyo, gece ruyamda evraklar goruyorum.

Cok yogun bi donemdeyiz, bi onceki haftadan birikip yeni haftaya tasınan isler canımı sıkıyo ama bunlardan kacış yok su asamada.

Ozetle isi duzeltmem mumkun degil ama kendi ruh saglıgımı duzeltmem lazım. Yoruldum, sogudum, hevesim kacıyo artık gercekten. Boyle yokuş aşagı motivasyonla da eninde sonunda bi seyleri atlıcam, hatalı bi işlem yapıcam, gozden kacırılan suresi gecen bi iş elimde patlayacak. Ne yapayım ben, nasıl kurtulayım bu sendromların en onde bayrak taşıyanından, moral motivasyon onerileriniz nedir?