Bazı insanlar zihniyeti ve duşunmeden konuşmaları yuzunden karşısındaki insanın nekadar uzuleceğini canının nasıl yanacağını nasıl bilmezler, yarın ne yaşayacaklarını bilmeden nasıl kınayıp bu kadar rahat olurlar aklım almıyor, neden boyleler ki neden bugun otobuste Bi arkadaşımla karşılaştım.Sevdiğim Bi arkadaş, samimi olduğum Bi arkadaş ama keşke olmasaydım, tanımasaydım. O zihniyeti butun iyiliğini dostluğunu olduruyor cunku, onların semtinde oturan Bi kızdan bahsediyorduk, kız sozlenmişti, soz masasını keşke daha guzel yapsaydı dedim. Arkadaşım o boşanmış ona cok bile dedi, ki benimde boşanmış Bi kadın olduğumu biliyor. Ne alaka dedim cokta guzel yapardı, benim alındığımı anlayınca mırın, kırın etti. Ama tekrar başka birinden bahsedip konuşurken Bi erkekden bahsediyorduk, tekrar dedi sanki cokmu iyi biri oda dedi boşanmış Bi insan dedi, ne var dedim iyi olmazmı, bu sefer sustu konuşmadı, kalbini kırmak istemedim sevdiğim Bi insandı, bnde konuşmadım, bu şekilde bitti konuşma daha oncede buna benzer konuşmalar duydum en yakın cevremden nedenn nedenn bu zihniyette insanlar, neden bu zihniyetteki insanlar icinde bu duruma duştum, dinimizde, tarihimizde de yokmu boşanmak, zaten yeterince canımız yanmışken neden sizde odun atıyorsunuz, canım cok yanıyor bu şekilde durumlarla karşılaşınca, hic Bi insanın olmadığı cok uzak diyarlara kimsenin gormediği bilmediği Bi yerw gitmek istiyorum belki soner icim.......