Arkadaşlar;

Bir sureden beri eşimle ara ara sıkıntılar yaşıyoruz. Evleneli 2,5 yıl oldu. Bir turlu duzenimizi oturtamadık.Eşimle ikimiz oldukca farklı kulturlerden geliyoruz. Farklı aile yapılarına, zıt siyası goruşlere vb. sahibiz. 1 sene sevgili olduk; herşeyi konuşarak vb. karar aldık; ama mantıklı bir karar alamadık sanırım. Zaman zaman aramızda bunlarla ilgili sıkıntılar olduğu donemlerde oldu. Eşimin ailesine cok yakın oturduğumuz icin ve aile bağları aşırı derecede sıkı olduğu icin sıkıntılar yaşadık. En sonunda eşim başka bir şehirde kendisine iş kurmaya gitti. Bende ailemin yanına gittim ve işleri oturana kadar ailemle kalacağım. Eşimle boyle konuşmuştuk. Şuan icin belkide farklı şehirlerde olduğumuzdan sıkıntı yaşamıyoruz, yani kavga gurultumuz pek olmuyor. Ancak bende aşırı derecede bir bıkkınlık var.

Eşim evliliğimizin ilk donemlerinde iki tane buyuk kavgamıza ailesini falan katmıştı; babasını cağırmıştı olanları anlatmıştı. Ben eşimin ailesiyle bir sure konuşmadım. Sonrasında babası babamı aradı benım ailem geldi. Babam evliliğimize en başta cok karşı olmasına rağmen, arayı yapmaya calıştı falan. Kv ise boşancaklar diye tutturmuştu vb.. Bunun gibi iğrenc şeyler yaşadım.

Eşim en son geldiğinde bir cocuğumuz olursa nasıl yetiştirmek istediğimiz konusunda konuşmuştuk; ama onda bile bir suru farklı istek acığa cıktı. En sonunda ben dedim ki, bu boyle olmayacak biz senınle cok farklıyız, bence ayrılalım dedim. Ancak eşim buna hazır olmadığını; ortada ayrılmak icin bir sebep olmadığını, benden başkasını duşunemediğini soyledi. Bu şekilde konu kapandı ve tekrar calıştığı şehre geri dondu.

Sorun dediğim şeyler aslında farklar; yani cozulemeyecek şeyler. Eşim kurt; aile bağları aşırı derecede sıkı, siyasi goruşlerimiz birbirinden farklı, ozgurluğune aşırı derecede duşkun; kim arasa yardım istese bir yere gidelim dese hemen nerde ne durumda olursa olsun gider vb..
Eşimle bunları konuştuğumuzda, benim icin şehir değiştirdiğini bu şekilde herkesten uzak olup daha sağlıklı ilişki kurabileceğimizi soyledi. Sanırım siyasi goruşlerimizin farklı olması ya da bazı değerlerimizin (aile, kultur vb) onun icin sıkıntı yaratmıyor. Bana asla mudahalede bulunmaz; hic bir zaman ailemle, arkadaşlarımla ilişkime karışmaz; secimlerde kime oy attın diye sormaz; belki de farklı olduğumuz icin tartışma cıkacağını duşunuyor. Evliliğin ilk başında ailesini kavgalara dahil etmenin hata olduğunu da kabul ediyor.

Benim sorunum şu; yaşadığım zorluklar aileme rezil olmuş olmam; ailemin onaylamadığı bir evlilikte sıkıntılar yaşamam; evliliğimizin 2 yılı boyunca surekli kavga etmiş olmamız sebebiyle kendimi aşırı derecede yorgun hissediyorum. İcimden bir his doğru bir evlilik yapmadığımı soyluyor. Kendime evlilikten beklentim ne diye sorduğumda ona cevap veremıyorum; ayrılmak mı istiyorsun diyorum, ona da cevap yok; devam etmek mi istiyorsun diye soruyorum ona da cevap yok. Eşime bu durumumu anlattım; sen karar ver dedim, o da bişey yazmadı.. Benim icin senden başka kimseyi duşunemiyorum; aklımdan ya da dilimden asla oyle birsey gecmez diyor.
Sanki kendimi bir yol ayrımında hissediyorum; devam edersem bir cocuğum olursa birbirinden farklı ana babayla daha buyuk sıkıntılar yaşanmaz mı diyorum.

Kısacası uzerimde olu toprağı var; ne devam diyebiliyorum ne tamam diyebiliyorum; yaşama sevincim yok gibi resmen. Baştan başlamaya da bitirmeye de enerjim yok. Psikolojik destek alıyorum; işe gidip geliyorum. Kendimi geliştirmek adına ingilizce kursuna yazıldım; arkadaşlarımla gezmeye gidiyorum. Ama herkes ne kadar dalgın ve durgun oldugumu; mutsuz gorunduğumu soyluyor. Bense bir an once karar vermek istiyorum ve ona bile halim yok. Bana tekrar enerjime kavuşmak veya sağlıklı bir karar verebilmek icin tavsiyeler var mı acaba ?