Hanımlar selam, iyi geceler


Malum baya baya kriz var iş bulmak zor. Bu krizde işten cıkmak delilik mi bilmiyorum; ama acıkcası calıştığım iş yeri emek verilecek gibi değil.



Şu an calıştığım iş yerinde onceden 7 kişi calışıyorlarmış, şimdi 5 kişi calışıyoruz. En son 1 kişiyi cıkardıklarında yeni birisini almak yerine o maaşı 5 kişiye pay etmek gibi bir laflar dolaştı ama ne yeni birisi alındı ne de maaş pay edildi. ve gecinemiyorum; yetmiyor. Gidip patronlarla konuşmadım ama birkac kişi konuştu verilen cevaplar şoyle; gecinemiyorsan o telefonu kullanma, gecinemiyorsan arsan vardı onu sat gibi.
Bunları duyunca gidip konuşmadım.



Ustune bir de 5 kişi calıştığımız odada bir cocuk var gercekten deli oluyorum rahatlığına. Surekli ama surekli izin alıyor, 15 gun evlilik iznine cıktı 16. gun gelmesi gerekiyordu gelmedi. Surekli telefonda konuşuyor, telefonla uğraşıyor, surekli bir yerlere gidiyor vsvsvs. Mudur hicbir şey demiyor (Mudur akrabası gibi, arkasından sallayıp yuzune bir şey demiyor.) Olan iş bana kalıyor.


Maaş da tatmin etmiyor asgari ucretten 200 lira fazla alıyorum,cumartesi calışıyoruz, haftalık 55 saat calışıyoruz,herkes patron gibi.

Tek guzel yanı personel sayısı az olduğu icin iş oğrenmesi daha kolay bir de evime yuruyerek 20 dk uzaklıkta.


Kafam inanılmaz karışık, biraz borcum kaldı onu da odeyince bir aklım hic durma kac jehan kac diyor diğer aklım jehan daha referans almadan işten cıkma diyor. bilemedim. siz olsanız ne yapardınız?