Oyle bir dardayımki boşanmış bir bayanım oğlumla yaşıyorum.(istanbul)
calışıyorum ve 2020 tl maaş alıyorum asgari ucrete zam yapılınca bizim maaşlar olduğu gibi kaldı ve zam yapmadılar.
500 tl kiraya oturuyordum 5 senedir falan.kıt kanaatte olsa geciniyordum.binayı mutaite verdiler ve evden cıkmak durumunda kaldım.
kiralık ev buldum ama kiram şuan 1000 tl taşınmak icin ev depoziti ve nakliyat icin 5000 kredi cektim .425 tl kredi odeyeceğim .tabiki bunlar mecburiyetten 550 tl para kalacak elime ve faturalara ancak yetecek.ekmek almaya bile param kalmıyor.iş yerimle konuştum cıkışımı verip tazminatımı verin bari diye kurumsal bir firma olduğu icin kabul etmediler.buyuk bir cıkmaza girdim.oğlum okuyor duşunmekten kafayı sıyıracağım.cıkar yol bulamıyorum.Ek iş araştırıyorum yok yok.akşamları etiket işi aldım eve 1000 tanesi 14 tl oyle zorki 2 tllik bile iş yapamadım.yorgunluktan sabah işe zor kalktım.psikolojim alt ust oldu delirme safhasına geldim.neler yapabilirim.Kendime hic guvenim yok cok iyi bir işim var ama maaşlar oyle azki hayat oyle pahalılaştıki.İşin icinden cıkamıyorum.Herşey cok ağırıma gidiyoR.Ağlamaktan başka birşey gelmiyor artık elimden.Cok mutsuzum beceriksiz,aciz,caresiz hissetmeye başladım.Boyle durumların ustesinden gelen varmı?Fikirlerinize ihtiyacım var.
Not:Ailem memlekette ama maddi durumları yok malesef.Un Bulgur ıvır zıvır arada gonderebiliyorlar.Koyde yaşama şansımızda pek yok zaten
