ilişkilerimde cok rahat bir insanım .aşırı bir kıskanclığım yoktur.herkese ozel alan bırakılmasından yanayım.bazen yaptıklarım cevremdekileri şaşırtıyor.arkadaslarım cok rahat bırakıyorsun diyor.mesela ben olsam şuna izin vermem buna izin vermem vs .izin almak yada vermek hic tarzım olan birşey değil.benim ilişkimde erkek arkadasım arkadaslarıyla akşam takılabilir normal kız arkadaslarıyla goruşebilir vs benim icinde oyle.insanlar buna cok şaşırıyor.misal bir arkadasım var cok medeni eğitimli bir kız.o bile sevgilisinin resmine bir bayan arkadası yorum yaptı diye kıyameti koparıyor.ona diyorum ne alaka yapabilir .sen ne rahatsın diyor bana.bende mi sorun var anlamadım.erkek arkadaslarım da başta cok guzel cok farklısın derken ilişki surunce sahiplenmiyorsun kıskanmıyorsun beni sevmiyorsun sevildiğimi hissetmiyorum diyor.
Şimdi tanışma aşamasında olduğum biri var konuşuyoruz kıskanclığı sevmem falan diyor herkesin ozel alanı olmalı ama biliyorum bir sure sonra oda şikayet etmeye başlayacak.
Huyum bu .bana sevmiyorsan kıskanmazsın sen aşık olamıyorsun diyorlar
Haklılar mı bilemiyorum .
Siz kıskanc mısınız bunun dozu nedir?