Merhaba. ben 7 aylık evliyim. Eşimle tabiki her evlilikte olan tartışmalarımız oluyor. Ama bu tartışmalarımız arasında beni en cok yıpratan akraba ziyaretleri, gidip gelme mevzuları.

Şoyle ki benim ailem birbirine cok bağlıdır teyzelerim kuzenler hatta dıdının dıdısı bile hep birliktedir. Gidilip gelinir toplu yemekler gezmeler organize edilir.

Eşimin aile kulturu ise tam tersi. Eşim bazı kuzenlerini doğru durust tanımıyor bile. Cok kalabalık bi aileler. Ama bayramdan bayrama goruşuyorlar. Onda da en yakınlar ile yani.

Şimdi sorun şu biz bu konuda catışma yaşıyoruz. Ben tabiki evlenmeden onceki hayatımı surdureyim akrabalarımdan cıkmayayım gibi bir derdim yok.

Ama bazen babaannem teyzem amcamla falan bizi davet ediyorlar. Ama eşim asla gitmek istemiyor. Ağlıyorum davet ettiler ayıp diye zor bela kırk takla atarak goturuyorum.

Ama cok yoruldum artik. Ben seni akrabalarıma goturuyor muyum sen de beni zorlama. Bize gelsinler bişey demiyorum. Sen de git ama beni zorlama ben kendi akrabalarımla goruşmuyorum ki seninkilerle goruşeyim diyor.

Bu durum beni cok yıprattı kızlar. Şimdiden ramazan bayramını duşunuyorum. Cunku sadece anne babamı ziyaret edecek başka kimseye gitmek istemicek. Bekli saatlerce dil dokup ağlamam gerekecek. Kendini sadece anne babama karşı sorumlu hissediyor başka kimseyle goruşmek istemiyor.

Zaten sosyal biri değil. Arkadaş cevresi kısıtlı bana veya akrabalarıma ozgu bir durum değil bu. yine de cok kafama takıyorum. Herkes bu konuda bizim dedikodumuzu yapıyor gibi goruyorum. Annem de uzuluyor neden boyle yapıyor bu cocuk diye.

Biz ikimiz cok guzel gezip eğleniyoruz ama başkalarını istemiyor. Mesela kalabalık bir aile pikniğine gidelim desem gelmez.ya da ramazanda benim iş yerimde eşlerle birlikte katıldığımız iftar programları duzenleniyor. Eminim ki biz gitmicez. Herkes karı koca geliyor ben tek nasıl gideyim zehir olur bana o yemek.

Sizce cok mu abartıyorum eşimin dediği gibi kişiliğine hakaret mi ediyorum. Yoksa haklılık payım var mı benim durumumda olan var mı ne yapılabilir