1 bucuk sene sonra buraya yaziyorum

Eylul ayinda bosandim sonunda, o basima aslan kesilen esim mahkemeye perisan bir sekilde geldi. Zaten mahkemeden once iletisim kurabilmek icin sacma bahanelerle bir kac mesaj atti, aramayi denedi ama asla cevap vermedim gerekli olmadikca. Peki nemi oldu? Hepiniz hakliydiniz artik gercekten cok mutluyum, onsuz hayat cok guzelmis, o rezillikten ciktiktan sonra yavas yavas farkina vardim herseyin. Ben senelerce kendimi nasil bu kadar ezdirdim, nasil bana yasattigi piskolojik siddeti kabullendim kendime bile hayret ediyorum. Cirkin, aptal olmadagimi anladim, onun dediginin tersine cogu insanin dikkatini cektimigin farkina vardim, ve onemlisi dunya bir kisiden ibaret degil onu anladim.
Bir ay once ortak bir tanidik araya soktu ( ben aptalim ya anlamam onun gonderdigini) agzimi yokluyo bosanma hakkinda, iste ailem nasli karsiladi falan gibi sorular.
burda sizi anlatmak istedegim, kim ne derse desin siz guzelsiniz, istediginiz herseyi basarirsiniz ve kimsenin sizi ezmesine izin vermeyin. Ve asla ama asla kimsenin sizin ozguveninizi kirmasina izin vermeyin. Ve inanin yalnizlik sacma sapan bir iliskiden daha iyidir, zamanla hersey geciyor. En onemlisi HUZUR, hepinize cok tesekkurler