Merhaba hanımlar. İnsanları tanıya tanıya herkese biraz mesafeleyimdir. Ornek veriyorum sevdiğim gercekten iyi bir insan olduğunu bildiğim bir abla, sen kilo vermezsen senin cocuğun olmaz! Beni uzmek icin soylemediğini biliyorum ama insanlar ozel hayatımla ilgili fazla acık sozlu davranıyor. Bende sevdiğim insanlara karsı icim dışım bir olsun gerektiği zaman dertlerimi paylasıyım ama bana en fazla yol gostersinler istiyorum ama direk yargılanıyorum. Ben 1 senedir sıgara kullanıyorum sadece eşim biliyor gecen kuzenim geldi kendisini cok severim kardesim gibi yascada 4 taş buyuğum erkek neyse dedim eşime sordum yanlarında icsem olurmu diye eşimde guvendiği icin sorun olmaz dedi bende yanında kullandım başladı bana kızmaya saglığa zararlı, daha sonra sigara icen kızları itici buluyorum, benim karım sigara icse yanına bile yatmam yok bilmem cocuk olmasını etkiliyor bende dedim ee sen niye iciyorsun baya tepki verdim moralim bozuldu. Bunun gibi daha sonra soylediğime pişman oldum. Mesela ailem annem iyi bir insandır biraz hayata at gozluğuyle bakıyor daha dogrusu sulalemizin geneli 25 yasına gelmisim milletin icinde soru sormaz donup cevap vermez cunku duymuyor, bazen kardesime seslenirim cevap vermez, ne var diye tepki verir. Mesela lafımı dinlemez. Beni sevdiğini biliyorum bende onu bebek gibi severim 19 yasında ama o bana sevgisini goztermez, her gittiğimde hediye alırım duşunup almaz ama ben hala kıyamıyorum alıyorum. Babam desen bekarken annemle problemlerımız vardı bende cok hata yaptım annemin bana Karsi davranışlarını kabullenemeyip cok fevri cıkıslarım oldu annemde surekli onu doldurdu babamda beni kotu bir İnsan olarak biliyor evliliğimde bir problem olsa kesin sen bişey yapmışsındır diye konusuyor. Ben yine kırılıyorum ediyorum dayanamayıp ararım evlerine giderim annemde dayanamaz arar. Ama anne kız ilişkisi yok sarılmam opmem. Neyse bu konuyu gectim. İnsanlar benim hayatım uzerinden neden akıl veriyor yani en sevdiğim insanlar, ben onlara okadar iyi davranırım mesela benden yasca kucuk kuzenlerim dertlerini dinlerim uzulurum bile onlar bana halimi hatırımı sormaz genel olarak sevdiğim herkes. Bir laf sorarım basitinden şu şoyle olsun derim dinlenmem. Eşimde aynı sana bişey soylucem derim merak edip ne soyluyceksin demez, toplum icinde bu benim karım hissini verdirmez bana. Bende tam tersi surekli dinleyen uzulen taraf ve hala deger verir konusurum aileme de tam olarak mesafe koyamam ozel hayatıma karıstıklarında ben biliyorum desem sana bişey demeye gelmiyo başının dikine git sonrsa boyle boyle olaylarla karşılasırsın! Sizce bendemi problem var cokmu alınganım