Herkese şimdiden iyi bayramlar. Bu ramazanı o kadar kotu ve uzgun gecirdim ki... Artık gercekten yıldım babamla uğraşmaktan.
Kısaca dun yaşadığımız olaya gelecek olursam; ben arkadaşlarımla iftara gidecektim sonrasında ise nişanlımla sozleştik bir kahve icer kalkarız dedik. Ben babamın huyunu bildiğimden o gelmeden evden cıkayım dedim. Cunku kendisi benim bir yerlere gitmemi istemez, nişanlımla buluşmamı istemez ve bir arkadaş cevrem olsun hic istemez.
Ona gore biz nişanlımla buluşup ona gore hoş olmayan şeyler yapabilirmişiz. El tutmak gibi.
Gelmişim 30yaşına ve babamın muhabbetinde ki basitliğe bakar mısınız ?
Asıl derdi memlekete gidecek ve ben gitmeyeceğimi soyledim. Cunku memlekette hala benim boşanma konum konuşuluyor
o derece cehalet icinde yuzen insanlar. Ben gitmeyince başıma annemi dikmeye karar verdi. Sen sahip cık diyerek. Bunu duyunca sadece guldum. Başıma nobetci dikiyor bundan daha fazla bir kadın nasıl aşağılanır ?Her neyse dun olan olayda ben evden cıkamadan babam geldi . Ben tam cıkacakken annemin yanına gitmiştim( babamın geldiğini bilmeden ) sonrasında babam balondaymış ve bizi konuşurken duymuş. Aman Allahım bir fırladı balkondan. Balkon kapısına bir vurdu kapının kol kısmı kırıldı.
Ben şaşkına dondum. Sen nereye gidiyorsun ? Ben bıktım senin bu koca merakından. Hic bir yere gidemezsin falan diye bağırdı. Bende sakin ol baba şu an hata yapıyorsun dedim. Annemde nolur kızım cık yukarıya gitmeyiver dedi. Normalde asla babama papuc bırakmazdım ama anneme kıyamadım. Cıktım yukarıya. Ama asla iftara oturmayacağımı soyledim. Babamda bi hışımla cıktı gitti evden. Arkadaşlarıyla iftar yapacakmış.
Bu arada ben 1 ay evvel calışmayı bırakmıştım. Şimdi deli gibi iş arayacağım. Cunku asla ve asla onun parasını istemiyorum.
Hayatıma bakacak olursak cebimde param var , altımda arabam var , cok luks bir evde yaşıyoruz ama ben bir fanusta gibiyim. Surekli sanki tum erkekler beni avlamaya bekliyor gibi davranıyor. Tum gece uzuntuden uyuyamadım ve karar verdim asla babama gidip bayramlaşmayacağım. Bundan sonra evde de hic konuşmayı duşunmuyorum.
Hatasını anlasa bile ozur dilemeyecek onu da biliyorum. Cunku yaşlandıkca aynı babasına benzedi. Dedemi hep eleştirirdi birebir aynısı oldu...
Gercekten imtihanım hic bitmiyor ve ben artık cok sıkıldım.
Şimdiden okuyan herkese teşekkur ederim....