Merhabalar . fikirlerinizi almak istiyorum lutfen benim tum gecmişimi ve kalbimin icini bilmeden kırıcı yorumlar yapmayın bana karşı . aylardır kafamdan atamadığım size gore belki kucuk bir sorun ama gecmişte yaşadıklarımdan herhalde buyuttuğum bir konu var. cunku benim gibi olan bir aile yok etrafımda .. aile ici iletişimsizlik canıma tak etti..
problemi anatmadan once ailem hakkında kısaca bilgi vereyim annem hemşire emeklisi hayatı calışmak olan bir kadın emekli olduğu halde calışmaya devam etti ama şimdi iş bulamadığı icin evde halen de iş arar bulsa calışacak.. tek yani yalnız başına yaşıyor 62 yaşında.. ve 25 yıl oldu babamla boşanalı.. annem babamla hic bir diyolag kurmadı boşandıktan sonra hic konuşmadılar.. bir abim var annem abimle de goruşmez.. abim anneme cok kotu davranırdı.. bu arada annem sadece babam ve abimle değil ayrıca kendi babası olan yani dedemle de ve erkek kardeşi yani dayımla da goruşmez... goruşmediği ayrıca bir kız kardeşi yani teyzem de var.. diyeceksiniz ki annen kimle goruşuyor ? memlekette yaşayan iki teyzem var onlarla konuşuyor sadece o da telefonla arıyorlar yani ayda yılda bir annemi ziyarete gelirler.. annemin cevresinde eski iş arkadaşları var ama onlar da bir yere kadar tabii. bir de ben varım annemle goruşen ama inanın benim de sabrım kalmıyor anneme karşı maalesef bazen annemin bu yalnızlığına artık uzulsem mi yoksa anneme kızsam mı bilemedim... anneye of bile denilmez biliyorum.. niye annene kızacaksın diyeceksiniz ama annem hic kendinde hata aramaz.. yani anneme diyorum ki dedemi en azından bayramlarda ara desem de aramaz dedemi.. uzun hikayeler bunlar tabii.. ne olacak bizim bu ailemizin hali diye soruyorum... kalabalık aile değil ama bir cekirdek ailem bile yok diye uzuluyorum.. bazen kendimi yalnız kimsesiz hissediyorum... cok şukur hayattalar diyorum ... ama uzakta ve ileşimsiz bir şekilde yaşamak da cok zor devamlı acaba bu aile bir araya nasıl gelir ... babamla ve annemle nasıl anlaşabilirim diye duşunuyorum... anneme bazen uzuluyorum cunku mesela bu bayramda ailesinden hic kimseyi goremedi.. sen niye gitmedin anneni ziyarete derseniz bekar olanlar belki anlamaz ama evli olanlar beni anlar belki benim eşim bayramda calışıyor işi dolayısı ile bayramdan sonra gidebileceğiz annemin yanına...
gelelim asıl sorunuma annemle anlaşmak istiyorum ama nasıl bilmiyorum.. beni bazen aşağılıyor ve ben de alınıyorum artık..
en son yaşadığımız bir kac olaydan bir ornek vermek istiyorum.. mesela en son eşimle annemi ziyarete gittiğimizde eşim kahve yapmamı istedi bu arada eşim hep sutlu kahve icer yani 3 yıldır evliyiz neredeyse hergun sutlu kahve yaparım icer.. annemde 1hafta kalmıştık ki bir kac gun yine sutlu kahvesini yaptım eşimin. bu arada annem de şekersiz sade kahve icer...neyse mutfağa giderken anneme sordum kahve yapıcam sen de icer misin diye sordum annem dedi ki yok ben sabah kahvemi ictim başka icmem.. tamam dedim ısrar etmedim cunku annem fazla kahve icince gece uyuyamadığından şikayet eder. sonra mutfakta annemin bakır cezvesinde sutlu kahve yaptım yine.. kahveyi fincana koyarken fark ettim ki sut cokelek gibi olmuş.. annem de o sırada yanımda duyunca yok dedi o sut bozuk değildir sen yapamamışsındır.. anne dedim bu sutu ben aldım acalı 2 gun oldu belki o yuzden bozuldu ve 2 gun once de bununla sutlu kahve yaptım ama boyle olmadı dedim... yok dedi annem yine bakır cezvede yaptığın icin olmadı dedim ki 2 gun once de bakır cezve kullandım... ama annem sanki benimle inatlaşıyormuş gibi hissettim maalesef celikte yapsan olmazdı dedi bana ve cıkardı celik cezveyi.. sutu koyup kaynatmaya başladı... ben de tamam anne yeter gerek yok ben bu sutu icmem başka sutle yapacağım dedim yeni sut actım onunla yaptım..annem de kendine o bozuk dediğim sutle sutlu kahve yaptı yani normalde sade kahve icen kadın nasıl oldu da sutlu kahve icer diye şaşırdım ben.. ve bana dedi ki - bak sen yapamadın ben yaptım- dedi.. bu lafı bana cok dokundu...beni aşağılar gibi hissettim maalesef.. yani bir de yaptığı o kahveyi icti.. anneme alındım cok cunku ben ona kahve icer misin diye sormuştum başta icmem dedi ve 10 dk sonra elinde nispet yapar gibi sutlu kahvesiyle salona gecişi sanki ben onun kızı değil de nispet yaptığı komşusu gibi hissettim kendimi... cok uzuldum ve hala unutamıyorum bu son olaylardan biri ve artık annemin evine gitmek dahi istemiyorum... lutfen bu konuda kırıcı olmadan haksızsam bile ne yapabilirim tavsiye rica ediyorum...uzun oldu lutfen hakkınızı helal edin şimdiden tavsiyeleriniz icin cok.