Merhabalar.
Bu aralar cok cok canım sıkkın . Hatta ve hatta bu sıkkınlık 1,5 aydır devam ediyor.
Bazen diyorum ki Allahım imtihanın bitmiyor eyvallah ama bu kuluna da acı nolursun.
Surekli bir suru tan tana, gurultu.
Cok kısa kendimden bahsedecek olursam; Başımdan bir evlilik gecti . Hayatımda yaşamam dediğim ne varsa , millete “eziğe bak nasıl cekiyor?” diye dediğim ve duşunduğum her şeyi yaşadım. Allahın adaleti cok buyuk.
1 seneye yaklaşmak uzere olan cok guzel olduğunu duşunduğum bir ilişkim vardı. Evet -dı eki ekliyorum cunku maalesef artık her şey o kadar da guzel değil.
Biz nişanlandıktan sonra ufak tefek şeyler olsa da hepsini aştık.
Nişanlım insani olarak cok ustlerde bir kişiliğe sahip. Aşırı vicdanlı , merhametli ve kotu gun dostu deriz ya işte o tarz bir insan. Benim bir dediğimi daha 2 ettiğini gormedim. Sabrını sonuna kadar denedim. Adam her zaman sabırlı davranan, bana yanlış bir şey olduğu zaman bunu guzelce anlatan, fikirlerime değer veren birisi.

Cok ağladığım , uzulduğum geceler oldu. Hepsinde benim sonuna kadar yanımda oldu.

Ee sorun ne ?

Sorun o kadar uzun ki nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Nişanlımın 1. Dereceden bir akrabası cok kotu bir hastalık yaşıyor. Malum hastalığın adını anmak istemiyorum. Duşundukce uzuluyorum.
Hastalığı yaşayan kişiyle de nişanlım senelerdir goruşmuyordu. Cok haklı sebepleri vardı ustelik. Nişanlım parasız kalınca tum ailesi sırt donmuş desem anlaşılır her halde.

Bu kotu hastalık maddi olarak cok kulfetli. Hastalığa yakalanan kişinin de sosyal guvenliği yok. Peki tahmin edin ne oldu ? Nişanlım hastalığın giderlerini karşılamak durumunda kaldı. Bu da aşağı yukarı 100-150 bin civarı. Tabi bu durumda bizim duğunumuz de ertelendi.

1,5 aydır hep sabretmeye calıştım. Aman sus Kaj. Bak senin ailenden de birine olabilirdi. Sen ne bicim seviyorsun bu adamı . O hep senleyken sen sorunlar cıkartıyorsun vs diyerek.

Sonrasında ben uzerime ne duşuyorsa hepsini fazlasıyla yaptım. Manevi olarak destek olmaya calıştım . Taaa ki biz bir akşam yemeğe cıkıncaya kadar. Yemeğimizi yiyip , sohbet ediyorduk. Uzun zamandır doğru duzgun konuşamıyorduk. Birden telefon geldi . Nişanlımın kardeşi arıyordu bizi. Ben sıkıldım, sen nasıl olurda cıkar yemek yersin. Ben oluyorum . Sizin derdiniz yemek olmuş vs vs diye.
Tabi ben bunları duyunca beynimden vurulmuşa dondum. Nişanlımda hadi kalkalım deyince . OTUR diye bağırdım. Oturmak zorunda kaldı haliyle. Bu insanın eşi varken neden surekli seni istiyor ? Ustelik sen dım dızlak kaldığında seni arayıp benden uzak dur diyen bir kişi dedim.
O da sakin ol yapma boyle dedi. Ben de sakın ha sakın ileride gidelim , edelim deme inan olsun seni boşarım dedim. Boyle deyince o kadar uzuldu ki tarif edemem.
Sonrasında ben tabi daha fazla bir şey soylememek icin kalktım yerimden . Arabaya gidene kadar da ağladım. O kadar sinirlerim bozuldu ki...
Bu durumu gorunce o da arayıp ben gelmiyorum dedi. Cunku resmen keyfen cağırdı bizi. Ve inanın dışarı cıkarken resmen izin alıp cıktık.
Her neyse şimdi nişanlım bu ağır masraflar yuzunden cok zor durumda kaldı. Artık para harcayamayacağını da bildirdi. Bu saaten sonra babası ben yardım ederim dedi.
Ama gel gelelim ki nişanlım oyle sıkışık bir durumda ki arayan herkesi geciştiriyor.

Heh şimdi beni bombalayacağınız yer geliyor. Nişanlıma kardeşinin eşine soyle 2 evleri var birini satsın sana borcunu odesin dedim. Cunku bu şartlarda sen cok zorlanacaksın dedim . O da sakın bana bunu soyleme . Yarın bi gun sana da bişey olsa , ailene de olsa ben hep yanınızda olurum dedi.
Ben de cok uzuldum bu duruma. İndim eve geldim.
Şimdi bana surekli mesajlar atıyor. Şunu alalım bunu alalım diye...
Ama benim hic icimden gelmiyor. Cunku ben uzulmeyeyim diye yapıyor bunları...
Sizce ben bu surecte nasıl davranmalıyım ?
Okuyan herkese ayrı ayrı teşekkur ederim.