Sevgili KK kadınları,git gide bunalıma surukleniyorum.Annem ve babamdan nefret ediyorum.Annemin hakkını savunamayışından,cesaretsizliğinden nefret ediyorum.Babamın gosteremediği sevgisinden,ilgisizliğinden nefret ediyorum.Kendi başıma debelenip durmaktan yoruldum.Başkaları ile kıyaslanmaktan yoruldum.Okul bittiğinde ne yapacağım diye duşunmekten yoruldum.Arkadaşlarıma destek olan ailelerini,sevgililerini gordukce uzuluyorum.Neden diye soruyorum.Ben bu aileyi secmedim,oyleyse neden secmediğim şeyin bedelini oduyorum?Bazen hayatım hep boyle gidecekmiş gibi geliyor ve bundan korkuyorum.Hayatım nasıl değişecek,nereden başlayacağım hic bilmiyorum.Bir tarafımda artık sevilmek istiyor ama benimle ilgilenen biri de yok .Ben daha fazla dibe batmak istemiyorum.