Huzurlu omurler sevgili abla ve kardeşlerim size birşey danışmak istedim.
Benim samimi olduğum beş tane kadar komşu var en samimi olduklarım diyeyim. Ben telefonu kurcalayip fazla anlayan biri gibiyim yani onlara gore oyle yaş itibariyle onlar pek bilmiyor. Bunu diyorum cunku bir şey yapamazlarsa telefonda hep bana getirir herkes bir bak der. Ama sonrasında kotuler gibi sanki telefon kurdu ne de cok biliyosin bu telefonu falan diyorlar . Acıkcası rahatsız oluyorum bunlardan . cok uzattım biliyorm asıl konu şu ki evde rahat konuşamıyorum eşimden dolayı, arkadaş veya ablalarimla dışarı cıkınca da yuruyuş yaparken ararim ki hem rahat konuşayım hemde yuruyuş olsun. Ne zaman cıksam bu ablalar goruyor beni tabi . Ara ara laf ediyolar ne zaman gorsek telefon da sin . Telefon şirketleri sana calışıyor gibi sozler diyorlar . Bende ablamla konuştuğumu vs diyorum acıklama yapma gereği duyuyorum . Benim telefonda konuşmam herkes arasında konu olarak geciyor tum aile efradı diyeyim.bakıyorum herkes senin aldığın kadar elimize almıyoruz telefonu diyorlar. gercekten uzuluyorum. İki cocuğumla tertemiz ilgilenir temizliğimi yemeği bitirip alırım telefonu elime ama bakıyorum da herkesin gozune batmisim.
Okuyunca bu mu dert diyeceksiniz biliyorm ama boyle herkesin arkanizdan konuştuğunu duşunun cok rahatsız edici. Sadece dertlesir gibi oldu sanki ama vereceğiniz bir akıl vardır her zaman biliyorum size guveniyorum.
Okuyanlara teşekkur ederim