Yaşadığım sokakta ilkokul cağında ve daha kucuk cocuklar var. Gunduzleri sokağa cıkıp oyun oynuyorlar. Fakat bu sokak sakinlerine dert olmuş durumda.
Herkesin cocuğu kendi kapısının onunde oynasınmış, kimse kimsenin cocuğunun gurultusunu dinlemek zorunda değilmiş.
Kacırdıkları bir nokta var. Adı ustunde cocuk. Gulecek, oynayacak, bağıracak. Cocuklar evde oturup saatlerce bilgisayar başında vakit oldureceğine, sokağa cıkıp yaşıtları oynuyor ve sosyalleşiyorlar. Ama bunlarda bunu anlayacak zihniyet yok. Habire cocuklara bağırıp cağırıyorlar.
Bugun yine cıkmış bir tanesi ben sizin gurultunuzden duramiyorum, bebeğimi uyutamıyorum diyor. Annemin soylediği tek şey şu oldu; siz bebekken onun kocası sokağı inletecek şekilde muzik dinliyordu. Biz bir şey demiyorduk. Siz de uyuyamıyordunuz.
Cocuk sesiyle muzik gurultusu bir olur mu hic.

Azıcık anlayışlı olsalar keşke, bir toplumun geleceğini cocuklar oluşturur, bunlar cocukları eve tıkıp teknolojiyle oldurmeye calışıyor.

Sizin de etrafınızda boyle insanlar var mi? Bunlarla nasil başa cıkılır?

(Cocukların hicbiri akrabam vs değil, sadece cocuklara uzuluyorum)