Kızlar merhaba. Konuyu acıp acmama kısmında kararsız kaldım. Ne kadar herşeyin bilincinde de olsam sizlerin bakış acısını da merak ediyorum.. Biz demiştik diyenler bile olacak 3 yıllık ilişkim var. Daha oncede konu acmıştım. Evlilik duşunceleriyle başlayıp hic bir adım atılmayan.. Gecen sene ekim gibi ayrıldım yeterince oyalandığım aptal yerine koyuldugum icin.. Ama bu şubat barıştık yıne kendi adım attı. Bu sefer hic bir beklentim( evlilik) olmadan başladım bu ilişkiye. Ozlemiştim aşırı uzgundum ,... Kendi ayrı eve cıkmış.. Şubattan bu yana beraberiz yanına giderim ev ortamında goruşuruzz.. İlk başta bana iyi geliyordu ayrı ev beraber daha fazla vakit geciriyoduk yemek tv oyun.. Ama artık o kadar sıkıldım ki.. Monotonluğundan, eve bağlı oluşundan , hic bir plan yapmayışından.. Adam evi seviyor.. Ben cok sıkıldım anlatamam size.. Doğa yuruyuşleri, denize girmek , faaliyetler yapmak istiyorum.. Evet daha oncede boyle oluşunu biliyodum hep oyleydi hic değişmedi.. Onu değiştirmek icinse asla uğraşmıyorum.. Terapiye gittigim kadın bana + ve - olacak şekilde ilişkime dair liste cıkarmamı istedi.. Ve bu ilişkinin bana kattıgı hic bişey yok.. Ben ayrılmak istediğimi nasıl soyleyebilirim.. Fuckboddy gibide degiliz. Adam zor zamanımda yanımda olur.. Şefkatıyle sarar sarmalar, erkek sinekten bile kıskanır. Ve ona gore problem yok şuan ilişkide. Bana: durduk yere neden nerden cıktı ayrılmak diye sorucak.. Huysuz bir kız gibi devamlı ayrılmaktan ben sıkıldımm ) Yaklaşımlarınız nasıl olurdu ona karşı