Merhaba arkadaşlar,

Ben 2 yıla yaklaşık evliyim. Eşimi cok seviyorum. Onunda beni sevdiğini duşunuyorum. 3 bucuk ay once doğum yaptım bir oğlum var ellerinizden oper.
Konu aramızdaki iletişim; doğum yapmadan 1 ay once ve hala artarak devam eden tartışmalarımız başladı. Ornek vermek gerekirse mesela kahveye gidiyor. Kahve dediğimde bildiğiniz kıraathane ortamı. 25 yaşında aslında gitmesine karışmazdım ama doğuma 1 ay kalmış kritik haftalardayken abartmaya başladı normal saatinden gec gelmeler, kaba konuşmalar, gelir gelmez bilgisayardan kalkmayıp 3 lere kadar oyun oynamalar. E zaten benimde canım burnumda haliyle daha cok ozenmen gerekirken duşunmuyorsun etmiyorsun diye tartışırdık. Sanırım saygı sınırını aşmadık ama sonuc olarak yuz goz olundu ve biz saygıyı yitirdik galiba. Cunku herşeye tartışır olduk.

Cok seviyorum ve ustune titriyorum. Mesela sofrayı hazırlıyorum bilgisayardan kalkmıyor. Buraya getirir misin diyor. Bazen yok diyorum ama despot olmamak icin bazende getiriyorum oyun oynadığı yerde ellerimle yediriyorum kızlar. Mesela bu hoşuna gidiyor ama başka işine gelmeyen bir konu olsun aynı ozeni gosterdiğimde darlıyorsun diyor ve tartışıyoruz.

Annesi ve ablasının mudahalelerine karşı bugune kadar duymamıştım hep objektifti ama artık işler değişmiş . Eşim Benden once nişandan donmuş. Annesi beni eski nişanlısıyla kıyaslıyor. Seninle eski nişanlısı yanyana dursanız sen daha guzelsin ama o daha bakımlı olduğu icin herkes onu secer diyor. neye seciyorlarsa. bunu soyluyorum eşime bana verdiği cevap senin duymadığın yerde de bin tane eski nişanlın bir zombimilena etmez dedi bana diyor. Bunu dedi diye diğer soylediğini kafana takma diyor. Ve tartışınca ben suclu oluyorum nasıl oluyorsa. artık tartışmak istemiyorum o sebeple. Cok karıştı ama burada bitirip soruma geleyim.

Burada biten giden yada kurtarılan evlilikler hakkında yuzlerce hikaye okuyoruz. Ben sizlerden fikir almak istiyorum. Bir yuva kolay kurulmuyor ortada bir bebiş var. Annem babam yok zaten buyuklerime de sordum ama klişe cevap "kadın fedakardır alttan al". Tamam alayım ama malesef cozum olmuyor. İnsan oğlu olduğumuz icin bir sınır var o sınırı aşınca patlıyorsun. Velhasıl kelam konuyu saptırmadan sadede geleyim. yitirmek uzere olduğumuz bu saygıyı nasıl geri kazanabilirim?