Merhaba hanımlar,
Nerden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum sacmaladığını yerler olabilir kusura bakmayın şimdiden.
Eşimle 4 senedir evliyiz iyi kotu kavga kusluk ilerliyor bir şekilde ancak ben artık cok sıkıldım bu evlilikten, bu evliliğin beni aşağı cektiğini duşunuyorum bana bir şey katmadıgını bu şekilde evli kalmanın mantıksızlığının da farkındayım. Kısaca olayı ozetlemem gerekirse ;
İkimiz de aynı toplumsal yapı icersinde benzer cevresel faktorler eşliğinde buyumuş insanlarız ancak bizim aile yapımız daha rahat onların ki ( ozellikle eşimin ) bence biraz yobaz. Bu nedenle cok sorun yaşıyoruz kadın olduğum icin hep geri planda olmam lazım ona gore , davranışlarından hissettiğim bu ancak evdeki butun erkek işlerini de ben yaparım yanİ bu sadece millet ne der kafası onun yaşadığı ben daha rahat bir insanım ona gore fazla rahatım o olmasa milletin ustune atlayacagım sanki (!)
Ben iki universite mezunuyum ucuncuden de mezun olmak uzereyim oyle cok nitelikli şoyle boyle bolumler değil ama imkanlarım doğrultusunda yapacağımın en iyisi, son okulumu evliyken okuyorum. Kendime bir şeyler katma cabası icindeyim kendi halinde, ancak bir kavga anında bana şoyle der ; ‘o kadar okul okumuşsunuz ama ne anlarsınız okumakla olmuyor ’ der. Ben cok kitap okurum yani bunun kime ne zararı var kimseye gitmem kimseyle bi olay yaşamam evimde parkta vs okurum der ki ‘ kitap okumuşsunuz ama bir şey anladığınız yok ’ o daha cok bilirmiş her şeyi insanları vs. Kendisi lise mezunu ve benim imkanlarımın on katı ile buyumuş biri ben okula gitmek icin 3 km yol yururdum lise son sınıfa kadar...
Tatile gidelim derim hep bahane bulur insanın burnundan getirir gitmeyiz, henuz baş başa bir tatile gitmişliğimiz yok, evlenmeden ben tek giderdim hep param doğrultusunda, neden gitmediğimizi bilmiyorum arabamız var kazancımız cok da kotu değil tek bildiğim benle gitmek istemediği hissettiğim bu..
Kendisi Pazar gunleri izinli sadece ve o gunun sadece ona ait olduğunu duşunur bu nedenle kahvaltısını yapar ve koyune gider genelde, toprakla uğraşmak onu rahatlatıyormuş kışın da dağ tepelerinde yuruyuşe bilmem neye gider, ben cok kısıtlamam ama genelde kavga ederiz gitme demem ama her hafta her hafta artık dayanamıyorum bu dort yıl icinde değişmedi bu durum. Soyleyince de gidip kafelerde mi geziyormuş capkınlık mı yapıyormuş kime ne zararı varmış bla bla bla.. Evet asla oyle şeyleri yoktur hicbir yanlışını gormedim şimdiye kadar yaklaşık 8 senedir beraberiz. Ama yeterli değil benim de bir hatam yok bu konuda, e zaten olması gereken bu değil mi bu bir mukafat değil ki..
Sonuc olarak ben ayrılmak istiyorum o da dile getiriyor ama kimse bir adım atmıyor kendisi dun beni evden kovdu, evin butun taksitleriniz biz oduyoruz ancak ev annesinin adına diye kendine ait olduğunu duşunuyor umurumda değil kendi hayatımı kuracak imkanlara sahibim ama ailem cok uzulur iş yerim kucuk yapıda duyulsun istemiyorum hepsi erkek ve cok geri kafalı insanlar kucuk bir şehirde yaşıyoruz karşılaşmak istemiyorum gibi bir suru şey var ne olur bana yol gosterin başına gelen insanlar nasıl cıktı işin icinden, Onu kazanmaya calıştım ama olmuyor aslında hayatımda tanıdığım en iyi insandır belliki biz yapamadık benim de hatalarım var despot biriyim biraz ama artık mevzu bu değil ben bu durumu nasıl aşarım kendimi cok gucsuz hissediyorum,,