istiklal savaşindan istiklal savaşından savaşından şiiri
İSTİKLAL SAVAŞINDAN

Ağlamakla gozlerin kızarmıştı akların, Buyuk yas karartmıştı kırmızı bayrakları. Boyunlar bukulmuştu, başlar durmuyordu dik,
Kendi vatanımızda vatansızlar gibiydik. Anayurda dort yandan saldırmıştı duşmanlar,
Turk' un buyuk derdini Turk olmayan ne anlar?
Halife olanlarla bir, Sultan olanlarla birlik;
Prensleri ediyor duşmana habercilik.
O gunlerde bir unlu ayak bastı Samsun' a. Yurudu, etrafına umutlar suna suna;
Bu ateşler icinden gecip gelmiş bir erdi, Goğsunde toplanmıştı milyonla Turkun derdi.
Bu milyonlarla dert ona veriyordu başka hız
Yuruyordu: arkasında genc, ihtiyar, kadın, kız....
O kimdir? Bakışları deniz kadar yumuşak, Sacı, guneşi emmiş bir demet başak.
O kimdir? Bir ulusun sesi var ağzında, Onbeş milyonun nabzı carpıyordu nabzında.
O kimdir? Gozlerinde, bir tılsım gizleniyor Bastığı topraklardan bahar filizleniyor... Alev saclı bir volkan, bazı bir dağ başında Bazı beliriyordu bir damla goz yaşında. Guneşten birer oktu ondan gelen her emir, Bu okların altında eriyor dağ, taş, demir. O kimdir?.. milyonla Turk birleşip bir tek olmuş.
Yıkılan memlekete kolları destek olmuş... Oz yurdun iclerinde duşman kurarken pusu
Bir yandan da yurudu halifenin ordusu. Birisi gok yuzunden bombalar atıyordu, Oburu ^^tekbir^^ cekip ^^fetva^^ dağıtıyordu.
Bunların karşısında goğsu acık bir dolen, Sunguye, topa diyor : -biz olacağız yenen! Vatan suruklenirken bir ucurum ucuna, Dağılan kuvvetleri topladı avucuna. Kurşunlar gulle oldu, sopalar sungu oldu, sınırlar baştan başa bir celik orgu oldu. Bir kale heybeti var vatanın her taşında, Her işin başında o, her iş onun başında. ulusun iradesi, azmi ona verilmiş,
butun yoney elinde bir yay gibi gerilmiş