Bu sabah icim cıkana kadar ağlaya ağlaya eşime mesaj attım artık.
Babalar gununu bahane ederek.
Zira bugun 13. Gunumuz birbirimizden bi haber yaşadığımız.
Kimse bize on ayak olmuyor.
Bizde yanaşmıyoruz orta noktaya.
Ne durumda olduğunu merak ettim ve
Dedim ki mesajımda


Her ne kadar

Zeynep Sıla icin hicbir heyecanın mutluluğun beklentin isteğin hayalin merakın endişen olmasada

Yinede biz senin babalar gununu kutluyoruz kızımla

Allah'ın izni ve hidayetiyle bu guzel meyvenin tohumu olduğun icin ve once toprağıma sonrada omrume ektiğin icin minnettarım sana

Babalar gunun kutlu olsun

Babasının Kıymetlisi
babasının yokluğuna rağmen elbette cok seviyor babasını
bilmeni istedi


Ve sonuna da ekledim sanki kızımızın dilindeymiş gibi dedim ki

Varsın babadan kalmasın villa olmasın para ya da araba.uzulme baba, sakın takma kafana, Beşiktaşlı yaptın ya o yeter bana. Babalar gunun kutlu olsun. Minik kartalice'n Zeynep Sıla.

Eşim fanatik Beşiktaşlıdır. Hoşuna gider diye duşundum.



Cevap olarak şunu yazdı kendisi de



Benim tek heyecanım, tek isteğim, tek sabrım, tek duam, tek sevincim, tek mutluluğum, tek umudum, tek yaşama amacım, tek arzum Zeynep Sıla'm.



Ben bu mesajdan şunu anladım sen dış kapının mandalısın. İnceden bu mesaj yok mu sizce de? Bozuldum haliyle ama hic uzatmadım. Sadece 'daim olsun oyleyse.. ' dedim o kadar ve konuşma burda bitti.




Tamamen bitmiş gibi değil mi sizce de? Artık beklemeyi de bırakmam gerekmez mi?