Yaklaşık 1 sene once evlendim.Sevdiğim insanla mutluyuz ufak tefek şeyler dışında problemimiz olmadı.Ailesini seviyorum onlarda beni seviyor.Babamla eşimin ailesinin tanışıklığı eskilere dayanırmış.Eşim cok sakin saygılı durust biridir.Gelgelelim benim problemim babam.Ailemin tek cocuğuyum babama cok duşkunumdur.Ben calışmıyorum babamın kendi işyeri var.Biz evlendikten sonra babam eşini yanına aldı.Bu arada babam şeker ve ağır kalp hastası cok sinirli asabi biri.Bize maddi anlamda sadece babam destek oluyor isteyerek yapar ama kızdığı zaman konuşur ben yaptım ettim aldım ben olmasam hicsiniz kimse bakmaz size gibi gibi.Ben evladı olarak alışkınım ama eşime ağır geldi bunlar en son 1 hafta once babam eşimi işten kovdu.Kendi imkanımızla tatile gidecektik araba kiralayıp babamda ben seni arabayla gondermem ucakla gidin parasını ben vericem deyince eşim kabul etmedi baban veriyor ama konuşmasınıda biliyor dedi.Haklı.Bu yuzden tartışma olmuş bu yuzden babam baygınlık gecirdi beni sucladı hasta diye birşey diyemiyorum zaten diyemem babamı cok seviyorum herzaman beni duşunur oyle karşına al konuş demekle olmuyor hemen sinirleniyor.Ben şu an hamileyim ve bunalıma girdim Cok sevdiğim eşimin ailesiyle goruşmuyorum.İyi kotu bize destek olmalarını babamın ağzına laf vermemelerini isterdim.Babama cok kırgınım ama ona hicbirşey yansıtamam her an kaybederim korkusu yaşıyorum cunku.Bi yanda eşim babanla artık goruşmem konuşmam diyor hak veriyorum cok caresiz kaldım ben ne yapacağım cok yoruldum artık