Herkese merhaba aranıza yeni katıldım inşallah birbirimize guzel tavsiyeler yaparız ben 28 yaşındayım ve 4 yıllık evliyim annem boşandığı icin eşimin teklifiyle annem kardeşlerim ve biz aynı evde yaşıyoruz. Ve ben ailemden ayrılana kadar cocuk yapmama kararındaydım ancak bu iş surekli uzayınca yaşımız geciyor hem annem bakımında yardımcı olur diye cocuk da yaptık. 1 yaşında bi oğlum var. Bu arada eşimle ben aynı catı altında sadece 1 gun başbaşa kalabildik ilk evlendiğimizde onun dışında hep annemler vardı. Neyse hamilelik cocuğun doğumu derken birbirimizden iyice koptuk. Eşimi once porno izlerken yakaladım lohusalık donemiydi belki kızacaksınız ama gormezden geldim. Neyse 6 ay gecti bizi tatile gonderdi işi yoğun diye gelemedi geldiğimde arkadaşlık sitelerine girdiğini gordum. Bundan 3 ay sonra da bi kızla bir hafta mesajlaşmış ve bir kez de goruşmuş olduğunu yakaladım boşanma noktasına geldik ama cocuk icin -ki buna da kızacaksınız- affetmek zorunda kaldım en kucuk hatasında boşayacağımı soyledim cok yalvardı tabi ama hala unutamadığım da bir gercek. Şu an ise yalnız kalabildiğimiz sadece yatak odamız vardı ona da cocuk eklendi ve gece cok sık uyandığı icin coğu zaman ben oğlumla yatıyorum uyutup geri kendi yatağıma donuyum derken uyuyakalıyorum cunku. Eşimse kendini bilgisayar oyununa adamış durumda savaş oyunu ve gece coğu zaman bilgisayar başında veya oturma odasında kanepede uyuyor artık asla gelip yatak odasında yatmıyor. Arada ozlerse ya da ben zorlarsam geliyor o da malum cinsellik icin. Birbirimizi tutkuyla severken şimdi coğu zaman yuzume bakmıyo hatalarım elbette var cunku annem tarafından surekli yonetilmek erkek kardeşimin işsiz gezip destek olmaması kendi duzenimin ozelimin olmaması eşimle başbaşa kalamamak (orneğin rahatca kavga bile edemiyoruz) ve surekli ailem ve eşim arasında kopru olmak beni cok yordu ve yıprattı. O yuzden hic mutlu değilim surekli sinirliyim surekli herkesi tersliyorum cocuğa sabırsız davranıyorum ve onu da kırıyorum en ufak şeyde eşime arıza cıkarıyorum. Yatağı ayırmaması gerektiğini defalarca konuşmama rağmen cabalarım boş. Benle asla sohbet etmiyor ben konuşuyorum sadece dinliyo. Derdini kız kardeşimle paylaşıyo ama benimle asla. Bunlar beni o kadar kotu bir duruma getirdiki ne yapacağımı bilmiyorum artık. Sizce destek mi almalıyım ne onerirsiniz. Aynı şeyleri yaşayanlar nasıl aştınız bu sorunları. Uzun yazdım okuyanlara teşekkur ederim. Hakkınız helal edin. Sevgiler...