Merhabalar icimi dokmeye geldim.
Eski nişanlım 15 gun kadar once karşıma cıktı. Allaha benimle son kez goruşebilmek icin dua ettiğini soyleyip benden onu dinlememi istedi.
Dinledim.Cok uzatmak istemiyorum kısaca yazacağım.
Bana yaşattığı her kotu şeyi, soylediği her kotu sozu hatırladığını ve bunlar icin cok pişman olduğunu, bana olene kadar minnet duyacağını, her zaman da seveceğini vb.soyledi.Beni haketmediğini, ailelere karşı yuzu olmadığı icin asla donemeyeceğini soyleyip, benim mutlu olmamı cok istediğini de ekledi. Kısacası yıllar once birgun bunları yaşayacak, bunların farkına varıp soyleyecek dediğim ne varsa bana soyledi, gunah cıkarıp af diledi..Benden helallik istedi.. Beni eleştirdiği ne varsa hayat 2-3 katını karşısına cıkartıp yaşatmış, mutlu değilmiş, olamıyormuş soylediğine gore..
Cok gec kalınmış sozler, af dilemeler, sozcukler.. Evet İlahi adalet bu ise, tecelli etti.. Ama ben sandığım gibi bunları duyunca mutlu olmadım, sadece ona bunları yapıp yok yere bizi bitirdiği icin kinimi kustum..
Bu arada bu bir barışma isteği goruşmesi değildi, yanlış anlaşılmasın.Hayatında surekli başına kotu şeyler gelmesiyle birlikte hatalarını anlayıp helallik istemeye gelmiş karşıma.. Ben affedince yaşadığı kotu karmaları kapatacağını, huzuru falan bulabileceğini duşunuyor sanırım.
Affetmedim, haklarımı helal de etmedim. Yapamam cunku..
Sizce yanlış mı yapıyorum? Affedersem ben huzur bulur muyum?
Ben mutlu olmadan onun mutlu olmasını istemiyorum,asla bunu haketmiyor cunku..