cevremdeki Hic kimseyi neden mutlu edemiyorum işyerinde Arkadaşlarım icin bile olsa guzel bir şey yapmaya calışsan kotu yorumluyorlar Onu gectim işyeri Sonucta herkesi memnun etmek zorunda değilsiniz işten cıkıyorum Eve gidiyorum Yemek yapıyorum yemek masasını hazırlıyorum eşim geliyor O da yapılan hicbir şeyi gormuyor Ama hicbir hatayı da gormezden gelme bir tabak kirli olsa yuzume vuruyor Bir bardak da leke olsa tutup gozune sokuyor surekli bir azarlama modunda surekli hatalarımı soyleme modunda Dışarıya cık sen nereye gidiyorsun diye sormuyorum eve saat kacta gelirse gelsin neredeydin diye sormuyorum sıkmıyorum uzerine gitmiyorum buna rağmen cocuğun uzerine kirli cocuk Niye buraya bunu doktu balkon neden kirli işten gelip temizlik yapsam cocuk peşimde dolanıyor ilgi ilgi diye eşimi guzellikle uyarıyorum konuşmanın sonu tartışmaya giriyor oyle bağırıp cağırıp tartışmayı sevmiyorum en iyisi diyorum tartışmamak icin susmak insan guzel sozler de bekliyor bilgi bekliyor ustune gelen konuları soyleyemiyorum İcime atıyorum burada En azından derdimi birileri okur diye icimi dokmek istedim galiba ben bu hayatı hic sevmiyorum
