Hepinize iyi geceler diliyorum. derdim basit bir dert ama insan kafaya takınca gozunde buyutuyor ya, aynı oyle oldu.
18 yaşındayım cok uzun suredir tanıdığım cok yakın bir arkadaşımdan hoşlanıyorum. Daha doğrusu hoşlandığımı duşunuyorum emin değilim gozumu actığımda onu buldum ve senelerdir birlikte yer iceriz. O benden 1 yaş buyuk ve şimdiye kadar pek cok sevgilisi oldu benim pek değil. Artık yaşımdan dolayı mı bilmiyorum ama cok aşıkmışım gibi hissediyorum sabah kalkıyorum onu duşunuyorum gece yatıyorum onu duşunuyorum. Cok yakın olduğumuz icin birlikte cok vakit geciriyoruz ve yaptığı hareketlerden onun beni sevip sevmediğini ayırt edemiyorum artık. Yani cunku nasıl ayırt edilir iltifat eder sarılır onemser. Bunların hepsi yıllardır var zaten.
Gerci amacım da acılmak değil. Cok cok iyi bir insan olsa da ilişkilerinde dengesiz ve bencil biri. Şimdi yılların hatrına birbirimizin nazını cekiyoruz ama sevgili olsak kavga ederiz veya aileme nasıl acıklarım boyle bi durumu. Geleceğimiz yok bi kere diyip vazgecmek istiyorum. Biliyorum beni uzer. Sevmiyordur ama sevse bile uzer.
Sorum ben nasıl vazgececeğim? Nasıl yoluma bakacağım surekli onu duşunuyorum cok kotu oluyorum artık. Ne olur hayatından cıkar demeyin cunku aşk olmasa bile canım kadar sevdiğim birisi hayatımda olsun istiyorum. Uzak dursam hemen anlıyor ne oldu diye.
Bazen acılayım diyorum hayatımdan cıksa da boyle cıksın. Ama ya bu aşk değilse? Yada o da heni seviyorsa diyorum ama cok dengesiz biri kırılacağım. En iyisi vazgecmek eskiye donmek onu da beceremiyorum. İstediğim onu sevmeden eski arkadaşı olmak. Ne yapabilirim? Keşke onu sevmemeyi secebilsem
