Nereden başlasam bilmiyorum. Arkadaşsizliktan cok dertliyim. Aslında sayısal bakarsak bulunduğum şehirde 4-5 arkadaşım var. Ama hic biriyle goruşmek mumkun olmuyor. Calışırken pek onemsemiyordum cunku akşama kadar calış sonra eve gel dinlen şeklinde bir hayatım vardı. Ne zamanki işi bıraktım bir baktım hic arkadaşım yok. O 4-5 kişi de kendi hayatlarını yaşıyorlar. Buluşalım şunu yapalım vs dediğimde sevgilimle işim var,kaynanama gidicem, gorumcem caya gelecek vs)) kızgınlıktan demiyorum sadece arkadaşım var ama aslında yoklar onu acıklamaya calışıyorum. Umarım anlamışsınızdır..
Bu zamana kadar kimsenin kuyusunu kazmadim, kimseyi isteyerek kırmadım.
birde icimde kalacak şunu da anlatayım gecen gun WhatsApp grubunda buluşma planı yapıldı. Bir arkadaşım peri gelmesin dedi. Diğer arkadaşım AA o olmazsa olmaz icime sinmez dedi beni savundu hoşuma gitti. Ama diğerine alindim. Benim işim var zaten gelemicem dedim
Neyse cok uzattım size şunu sormak istiyorum nasıl biriyle tanışırsaniz onunla arkadaş olmak istersiniz? Ne yapmalıyım, ne konuşayım? Okuduklarimi, gezdiğim yerleri vs anlatıyorum sıkılıyorlar gibi.. illa dedikodu bekliyorlar sanki. Ama dedikodu malzemesi olacak ilginc bir hayatım yok benim.. Yada bilmiş bilmiş akıl hocalığı yapamıyorum. Sanki ustunluk taslayan gormuş gecirmiş kadınlar hemcinsleri arasında daha populer?