20 haziran cuma saat 11:45te ARAS dunyaya geldi.
Cuma sabahı doğuma gidecektim drla oyle anlaşmıştık,fakat perşembe gece yarısı karnıma hafif agrılar girip cıkıyordu biraz uyuyup uyanıyordum sureklide wcye gidip geliyordum sanki ishal olcakmışım gibi karnım ağrıyordu ve sonunda saat 4 gibi kanamam oldu.hemen eşimi uyandırdım,dr aradık hemen hastaneye gidin emine ebeyi bulun dedi,neyse o arada kendi annem bizdeydi onu uyandırdık sakin birşekilde panik yapmasın diye,sonrada duşa girdim annemde yanımda birşey olur diye


yola cıktık bu arada sancım 5 dakka arayla yarım dakka suruyor ama fazla canımı yakmıyordu.hastaneye vardığımızda emine ebe bizi kkarşıladı eşim ve annemle vedalaşıp odaya gectim.ebe kanamam ne kadar olduğunu sordu bende biraz fazlaydı dedim,sonra beni dr gelene kadar nstye bağladı bebeiğin kalp atışlarını dinlemek icin.saat 8 gibi dr geldi guler yuzlu birisi hani geceliğini giymemişsin cabuk giyin muayene edeyim dedi ettikten sonra ooo cok guzel 4 cm acılmış hemen epidurali takalım sonra yine muayene edeyim dedi ve cıktı o an biraz korktum cunku doğum başlamak uzereydi icime bi korku girdi ama kacış yoktu:1no2:
anestezi uzmanı iğneyi birde serum taktı sanırım o serum suni sancıydı cunku ağrı m fazlalaşmıştı dr cağırdım bir doz daha iğne yaptılar belime takılan epidurale.sonra ne kadar bekledim bilmiyorum dr tekrar yanıma gelip alttan muayene ettikten sonda tamam dedi masaya aldı beni............işte burası benim icin cok kotuyduuuuuuuuuuuuuu:cok uzgunum::cok uzgunum:
sancı duymadım fakat ARAS aşağı doğru baskı yapıyordu butun kuvvetiyle işte doğum anııııııııı...doğuma 2 ebe kendi drum ve de anestezi uzmanıyla girdim.bir tane ebe yanımda diğeri arkamdaydı dr aşağımda durup talimat veriyordu karnımda kasılma olmaya başlayınca dr butun kuvvetinle ıkın diyordu ıkınıyordum ama mahalesef yeterli olmuyordu ama cok ıkındım olmuyodu olmuyodu..sonra yanımdaki ebe karnıma bastırmaya başladı işte o zaman cok buyuk acı hissetmeye başlamışdım bastırma bastırma diye bağırdım ama nafile:a015:
dr bebeğin başı gozukuyor hadi gulay diyor ama bende takat kalmamıştı bu sefer iki ebede karnıma bastırmaya başladılar bi an oldum sandım kaburgalarım resmen belime deymişti dr bebeğinin iğiliği icin diyordu ama ben bitmiştim tabi yine ARASIM daha dunyaya gelmemişti herkez cok mucadele etti bende.sonunda dr vakkuma karar verdi olmuyor gulay korkma bebeğini vakkumla cekicez deyince cok korktumsenağlamasenağlama
aleti cıkartıp işleme başladı ve bir hamleyle ARASIM dunyaya geldi.saat 11:45 ti..:teytey::teytey:hemen ağlamadı dr ne oldu birşey mi var dedim korkma birşeyi yok derken başladı bas bas bağırmaya.o an goz yaşlarıma engel olamadım hem sevincle hem acıyla ağlamaya başladım...
hani doğunca butun acıların birden yok oluyor diyorlardı benim oyle olmadı bu seferde kanamam fazlalaştı dikişimi yaptılar kanama durmayınca karnıma tekrar bastırmaya başladılar kanama dursun diye...hayde tekrara dikiş atıcaz dediler anlayacagınız o an hem morelim cok bozuldu hemde bastırmadan dolayı cok canım yandı.bir sure doğum masasında kaldım hemen kaldırmadılar kaldırdıklarındada bayılmışım tekrar bir yarım saat kadar yattım ve daha sonra odaya aldılar.
benim doğumumun bastırma aşaması cok zor ve acı gecti ama allahtan bebeğim sağlıklıydı.şuan kollarımın arasına aldığımda bu benim mi yaaaa diyorum ne tuhaf ne anlatılması imkansız bir duygu...şuan cok mutluyum ve sağlığım yerine geliyor.
butun yaşadıklarım bir yana OĞLUM ARASIM bir yana....
hızlı yazdım ve yazdığımı okuma fırsatım olmadı oğlum ağlamak uzere yanlışlık yaptıysam afola...