Kıskanclık, yaşamın her doneminde gorulebilir ancak cocuklukta biraz daha yoğun yaşanır. Kardeş kıskanclığı doğal bir duygu olup, şiddeti ve dışa vurumu her cocuğa gore farklılıklar gosterebilir. Kardeş kıskanclığı duygusuyla savaşmak yerine cocuğa bu duygusunu kabul edilebilir olduğu ve nasıl başedeceği oğretilebilir.

Bu kıskanclığı yaşayan cocuklar ne gibi endişeler taşırlar?

Kardeş kıskanclığı her cocukta ve aynı oranlarda gorulmeyebilir. Cocuklar arasındaki yaş farkı ne kadar yakın olursa, ozellikle kucuk yaş doneminde daha yoğun yaşanabilir. Anne -baba tutumları, cinsiyet, yaş faktoru ve aradaki yaş farkı sıkıntıların boyutunda etmen olur. Cocuk, kendisinin daha az sevildiğini ve ilgi gorduğunu duşunur. Eğer cocuklar arasındaki yaş farkı 2.5/3 yaştan az ise, bu daha yoğun yaşanan bir duygu olur. Birbirine yakın donemlerde olan cocukların ihtiyacları da benzerlik taşır. Aynı ilgi ve enerjiyi gostermek, anne ve baba icin zorlayıcı olabilir. Gorduğu ilginin bolunmuş olması annenin ilgisini kaybediyor olduğunu duşundurtur.


Nasıl davranışlar sergilerler?

- Anneden uzaklaşma ya da daha onceden istemediği şeyleri talep etme gelişebilir.
- İce kapanabilir. Uyku ve yemek yeme ile ilgili sorunlar başlayabilir ya da aşırı sinirli olabilir.
- Alt ıslatma, parmak emme, bebeksi konuşma, ağlama gorulebilir. Kendi başlarına yemek yemek istemeyebilirler. Anne - baba ile birlikte uyumak icin hayali korku hikayeleri uydurabilirler.
- Anne - babaya ve cevrelerine sozlu ve fiziksel olarak sataşabilirler. Kendisinden istenileni yapmakta isteksiz olabilir.
- Anneyi kontrol etmek ve sevgisini sık sık sorgulama eğilimi gelişebilir.
- Okula gitmek ile ilgili sorun cıkartabilir.
- Butun bu fakturler anne babanın tutumu ile azalabilir ya da coğalabilir.

Anne ve babanın yapması gerekenler

- Anne ve babalar ne kadar eşit davranırlarsa catışmanın o kadar az olacağını sanırlar. 5 yaş ile 10 yaşın ihtiyacları ve bunların cozumunde kullanılan yontemler aynı olamaz. Cocukların yaş donemlerine uygun iletişim kurmak gerekir. Taleplerini bununla orantılı olarak değerlendirmek gerekir.
- Tartışmaların olması olağandır. Bu tartışmaları cozumlerken kişisel sınırlarını da oğrenirler. Ebeveynler buna ne kadar mudahale ederse, baş etme becerilerinin de gelişmesini engellemiş olurlar. Fiziksel zarar vermedikleri ve birbilerinin haklarını taciz etmedikleri surece anne-baba mudahale etmemeli, haklı ve haksız ayırımı yapmamalı.
- Kıskanclığı yoğun yaşayan cocuk ile ilgili, gunluk işlerde onun da secebileceği bir yakından yardım istenmeli. Diğer kardeşin olmadığı baş başa gecirilen saatler de planlanmalı.
- Unutulmamalı ki, kardeş bile olsalar her cocuğun kişiliği farklıdır. Farklılıklarına saygı gosterilmeli, kızmak yerine duygu ve duşuncelerini dinleyin.

- Ev ici ve kardeş ile ilgili gunluk sorumluluklar verin ve bunları yerine getirdiğinde sozlu olarak ovun.
- Yeni bir kardeş gelme aşamasında eşyalarını ve oyuncaklarını onun izni olmadan bebeğe vermeyin.
- 3 yaşındaki bir buyuk kardeş bebeğin canlı olduğunu ve ona zarar verebileceğini bilemez, ilgisini gosterdiğimiz tepkiye ofke duyar. Zaman icerisinde bizim davranışlarımızla paralel olumlu ya da olumsuz tutumlar geliştirir.
- Anne ve babanın cocuklar ile ilgili iş paylaşımı yapmış olması gerekir. Anne, bebeği emzirirken baba da buyuk cocuğun giysisini değiştirebilir.

Cocuğu istemiyor diye yeni bir cocuk projesini erteleyen ebeveynlere oneriler

Kardeşi olmasını istemeyen bir cocuğun once duygularını anlamak gerekir. Bu ihtiyacı butunuyle değerlendirebilecek olgunlukta değillerdir. Anne - babanın yoğun calışması ve cocuğa vakit ayırması, anne-cocuk ilişkisinin bağımlı olması ve rekabet duygusunun yeterince gelişmemesi ile bağlantılı olarak yeni bir kardeş fikrini ret edebilirler. Bu noktada kararı alması gereken anne ve babadır.