Arkadaşlar merhaba,sırf icimdekileri dokmek icin uye oldum,calışan bir anneyim,1,5 yaşında dunya tatlısı bir oğlum var,aslına bakarsanız calışmak zorunda olan bir anneyim,1 ay once bakıcımızı işten cıkarttık,ki artık olay o kadar buyudu ki başka caremiz yoktu,cocuğumuza bakması icin babaannemzi cağırdık,ama maalesef farklı bir ilcede oturdukları icin cocuğu alıp goturmek istediler,biz haftasonları gidip gorecekmişiz,biz de bunu kabul etmedik,hatta ben ağzımı acıp tek kelime bile etmedim,eşim kesinlikle bu durumu kabul etmedi,idareten sadece bir hafta gonderdik,kabus gibiydi.Sonra getirdiler oğlumuzu bir de bize bozulup cekip gittiler,şimdi oğluma arkadaşım bakıyor gecici bir sure icin,biz bakıcı bulamıyoruz,bir de sabahları ben evden cıkarken ağlamıyor mu işte en zoru bu,yaşananlar yuzunden ben midemden rahatsızlandım,zaten maddi sıkıntılarımız da var,bunlar da ustune tuz biber oldu,herşeyin suclusu da ben oldum,eşimin ailesi beni 2 haftadır arayıp sormuyor.bunca sıkıntının altında ezilip kaldım ve hicbirşeye olumlu tarafından bakamaz oldum,oğlumun ağladığını duydukca cıldıracak gibi oluyorum.