kızlar napıcam ben bu cocukla bilmiyorum..bir cocuk annesini hic mi sevmez..bana durup durup seni sevmiyorum diyor..anlamıyorum ki napıyorum ben bu cocuğa..dışardan eve gelmek istemez..komşudan eve gelmek istemez...napıcam ben..ne yapayımda sevdireyim kendimi...o kadar daraldım ki oğlumdan artık kızmaya başladım..sabrım tukendi...bisiklet istedi, eşim biraz daha istesin sonra alayımdedi..bir hafta falan soylendi bisiklet istiyorum diye dun gitti aldı eşim..şimdi yuzune bile bakmıyor bisikletin...inanın kac ay oldu daha oyuncak falan almadım ona...niye alayımki mutlu olmuyor oyuncakla oynamıyor...oğlum 3 yaşına gelecek ama sanki bir omrum gitti yaa...cocuklarına oyle bağırıp doven anneleri goruyorum cocuğu nasıl duşkun annesine,nasıl seviyor annesini...ben cocuğumu opup kokluyorum napsam bana seni sevmiyorum diyor...artık mucadele etmiyorum bıraktım..sanırım iyi bir anne olmak sanat işi...bende beceremedim...bugunlere gelir gecer ama bakalım benim sabrım kalır mı